عوامل مؤثر بر آمادگي فردي در برابر وقوع سيل در روستاهاي كوهستاني مستعد طغيان سيل شهرستان پلدختر

مديريت مخاطرات شامل كليه اقداماتي است كه از طريق آن‌ها بتوان از بروز حوادث ناگوار، پيشگيري نمود يا در صورت بروز آن حادثه، بتوان اثرات آن را كاهش داده و آمادگي لازم را براي امدادرساني سريع و بهبود اوضاع فراهم نمود. از اقدامات مهم مديريت مخاطرات، توجه به افزايش آمادگي فردي در مواجهه با مخاطرات است. با توجه به اهميت موضوع، پژوهش حاضر به بررسي عوامل مؤثر بر آمادگي فردي در برابر وقوع سيل پرداخته است. پژوهش از نظر هدف، كاربردي و روش انجام آن تركيبي (كيفي و كمّي) است. ابزار گردآوري داده ها پرسش نامه و مصاحبه بوده است. جامعه آماري پژوهش 3861 خانوار ساكن در روستاهاي كوهستاني در معرض طغيان سيل شهرستان پلدختر بوده است كه با استفاده از فرمول كوكران و به روش نمونه گيري تصادفي ساده 360 خانوار از 30 روستاي سيل گير به‌عنوان نمونه انتخاب شد. تجزيه‌وتحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي و مدل رگرسيون لجستيك باينري و تحليل كيفي صورت گرفت. يافته هاي پژوهش در زمينه عوامل مؤثر بر آمادگي فردي در برابر وقوع سيل حاكي است كه از بين چهار عامل مدنظر در اين پژوهش به ترتيب عوامل: جامعه‌شناختي فردي، وضعيت اقتصادي-اجتماعي خانواده، تأثير جامعه و سازگاري با خطر بيشترين نقش را در آمادگي فردي برابر سيل داشته اند. بررسي الزامات و اقدامات آمادگي در مواجهه با سيل نيز نشان داد كه به ترتيب: توسعه اقتصاد محلي، توسعه زيرساخت هاي محلي، اعطاي اعتبار خرد براي افزايش آمادگي، كمك هاي دولتي و افزايش استراتژي هاي تنوع معيشت خانوارها برجسته ترين الزامات و اقدامات مهم براي افزايش آمادگي در مواجهه با رخداد سيل مي باشند.