آسيب‌شناسي مناطق روستايي از خطرات شيوع بيماري كرونا (موردمطالعه: نواحي روستايي شهرستان ايجرود در استان زنجان)

سكونتگاه‌هاي انساني با توجه به عوامل مختلف فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي، زيرساخت‌ها و مؤلفه‌هاي تهديدكننده شيوع بيماري كرونا، با چالش‌هاي مختلفي مواجه شده‌اند و درنتيجه نيازمند الگوها و سيستم‌هاي متفاوتي براي مديريت و برنامه‌ريزي هستند. تحقيق به آسيب‌شناسي مناطق روستايي از خطر شيوع بيماري كرونا در نواحي روستايي شهرستان ايجرود پرداخت. تحقيق كاربردي و به روش انجام تحقيق، از نوع تحقيقات توصيفي-تحليلي است. اطلاعات تحقيق به‌صورت گزارش اسنادي به دست آمد. تحليل اطلاعات به‌صورت آماره‌هاي فضايي و جغرافيايي در ArcGIS/GeoDA و SPSS انجام شد كه براي بررسي سطح خدمات در نواحي روستايي، خدمات در 5 گروه بهداشتي-درماني، تعاوني-بازرگاني، زيرساختي، آموزشي-فرهنگي و ارتباطي تقسيم شدند كه اطلاعات آن نيز به‌صورت اسنادي به دست آمد. در ناحيه روستايي، ميان مبتلايان بيماري كرونا و سطح خدمات در اين مناطق ارتباط مثبت و معني‌داري وجود دارد. در سوي ديگر بيشتر خدمات در مناطقي كه جمعيت بيشتري دارند، تمركز يافته و مناطقي كه جمعيت كمتري دارند از سطح خدمات كمتري نيز برخوردار هستند. مشخص است مناطقي كه خدمات كمتري دارند، براي دريافت خدمات به مناطقي كه اين خدمات را دارند مراجعه مي‌كنند و با توجه به ماهيت بيماري‌هاي عفوني كه در مسيرهاي حمل‌ونقل و جابجايي گسترش بيشتري مي‌يابند، اين امر، عامل اصلي براي شيوع بيماري در ميان نواحي روستايي بزرگ‌تر و پرجمعيت‌تر گرديده است. در تحقيق 6 ناحيه روستايي كه در كانون اصلي انتشار بيماري قرار داشتند، شناسايي شدند كه بايد مديريت و اقدامات پيشگيرانه براي تأمين خدمات و محدوديت‌هاي مراجعه به اين مناطق انجام گردد.