تبيين عوامل مؤثر بر افزايش تمايل زنان روستايي نسبت به حفاظت از محيط ‌زيست (مطالعه موردي: روستاي حسن‌آباد خرم‌آباد)

مسائل و مشكلات محيط زيست يكي از مهم‌ترين نگراني و دل‌مشغولي‌هاي انسان هزارۀ سوم است. افزايش تمايل افراد در سطوح مختلف اجتماعي با اصول حفاظت از محيط‌زيست و ايجاد رغبت و انگيزه هاي داوطلبانه براي حفاظت از آن بسيار مهم است. زنان سهم قابل‌توجهي در حفاظت از محيط‌زيست و مديريت منابع طبيعي دارند. هدف از اين مطالعه بررسي عوامل مؤثر بر افزايش تمايل زنان روستايي نسبت به حفاظت از محيط‌زيست است. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نظر نحوه جمع آوري داده ها توصيفي-پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش زنان روستاي حسن آباد در شهرستان خرم آباد (180=N) است كه بر اساس جدول گرجسي و مورگان حجم نمونه 118 نفر برآورد شد كه با هدف افزايش دقت حجم نمونه تا 123 نفر ارتقا يافت. روش نمونه گيري تصادفي ساده بود. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بوده كه روايي صوري و محتوايي آن توسط اعضاي هيئت‌علمي گروه ترويج و آموزش كشاورزي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان تأييد گرديد و براي بررسي و تأييد پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد. نتايج تجزيه‌وتحليل مدل معادلات ساختاري نشان دادند، متغيرهاي مسئوليت پذيري زيست محيطي، آگاهي هاي زيست محيطي و پاداش متغيرهاي مؤثر بر تمايل زنان به‌صورت مثبت و مستقيم مي باشند و اين متغيرها درنهايت توانستند 80 درصد از تغييرات متغير تمايل زنان روستايي به حفاظت از محيط‌زيست را پيش بيني كنند.