بررسي نقش تعامل الگوهاي توأم بريدۀ كم‌فشار و رودباد جبهۀ قطبي در رخداد بارش سنگين فروردين‌ماه 1398 در استان لرستان

بارش‌هاي سنگين به‌عنوان عامل مخاطره‌آميز در بروز سيل، به‌طور مداوم خسارت‌هاي جبران‌ناپذيري در بيشتر مناطق، ازجمله استان لرستان وارد مي‌كند. در اين پژوهش به بررسي نقش تعامل الگوهاي توأم بريدۀ كم‌فشار و رودباد جبهۀ قطبي در رخداد بارش سنگين فروردين‌ماه 1398 در استان لرستان پرداخته شد. براي نيل به اين هدف، از چهار پايگاه داده شامل: فراسنج‌هاي پايش جوي روزانۀ (نقشه‌هاي فشار، دما، باد، تاوايي، رطوبت نسبي و ...) پايگاه  NCEP/NCAR با قدرت تفكيك مكاني 2/5 درجه جهت شناسايي الگوهاي همديدي مؤثر بر وضعيت هواشناختي منطقۀ موردمطالعه، نقشه‌هاي همپوشاني مدل عددي جهانيGFS با قدرت  تفكيك مكاني 13 كيلومتر براي بررسي تطبيقي جريان باد با فراسنج‌هاي موردمطالعه، داده‌هاي بارش ماهواره TRMM با قدرت تفكيك مكاني 0/25 درجه، جهت پايش توزيع فضايي بارش و داده‌هاي مشاهداتي ايستگاه هواشناسي خرم‌آباد بر اساس كدهاي هواشناسي همديدي (ww)، در راستاي تحليل وضعيت هوا در هنگام رخداد بارش سنگين، استفاده شد. نتايج حاصله حاكي از ناپايداري و صعود هواي مرطوب، توسط دو واداشت جوي بريدۀ كم‌فشار و رودباد جبهۀ‌قطبي و همگرا شدن جريانات مرطوب از سه كانون رطوبتي شمال اقيانوس هند، درياي سرخ و شرق مديترانه مي‌باشد. اين ويژگي‌ها، شرايط همديدي ـ ديناميكي لازم را براي وقوع بارش سنگين مهيا نمود. البته عوامل محيطي متعدد ديگري، از قبيل اشباع بودن لايه سطحي خاك به دليل ميزان بالاي بارش در روزهاي قبل از وقوع سيل و ... در تشديد سيل مذكور نقش داشته‌اند.