تحليل فضايي فرونشست سطح زمين با استفاده از تداخل سنجي راداري (موردمطالعه: دشت مركزي شهرستان قاين)

فرونشست زمين يكي از مخاطرات مهم ژئومورفيك است كه داراي حركتي كُند بوده و در بلندمدت آثار مخربي برجاي مي‌گذارد. در اين تحقيق به‌منظور تحليل فضايي ميزان جابجايي از داده‌هاي سنتينل A1 در بازه زماني 3 ساله (2020- 2017) و روش تداخل سنجي راداري و نرم‌افزار (SNAP)، تغييرات سطح زمين را در بازه زماني مذكور استخراج كرده‌ايم. همچنين مشاهدات ميداني براي صحت سنجي و بررسي نتايج تحقيق صورت گرفت. نتايج نشان داد كه ميزان فرونشست زمين از سال 2017 تا سال 2020 افزايش داشته است؛ به‌طوري‌كه از 2.6 سانتي‌متر در سال 2017 به 7.8 سانتي‌متر در سال 2020 رسيده است. همچنين هيدروگراف معرف آب زيرزميني در دشت مركزي قاين نيز افت محسوسي داشته است؛ به‌طوري‌كه ميزان افت تراز آب در سطح دشت حدود 1.30 متر در طول 5 سال (از سال 2014 تا مارس 2020) بوده است؛ يعني حدوداً سالي 26 سانتي‌متر افت سطح آب‌هاي زيرزميني را داشته‌ايم. ضمن اينكه تحليل خودهمبستگي فضايي و شاخص موران (0.984)، خوشه‌اي بودن رخداد فرونشست تحت تأثير تغييرات سطح آب در منطقه موردمطالعه را تأييد كرد. نتايج همبستگي نيز نشان داد كه بين عامل تغييرات تراز سطح آب و نرخ فرونشست زمين، همبستگي كمي وجود داشته (p= -0.138) كه اين ارتباط غيرمستقيم است؛ يعني هر چه ميزان برداشت آب زيرزميني بيشتر باشد (يا سطح تراز آب كمتر شود)، ميزان فرونشست نيز بيشتر مي‌شود؛ اما با توجه به سطح معناداري (sig= 0.585) اين ارتباط معنادار نيست.