بررسي ميزان همبستگي بين فرونشست و تغييرات سطح آب زيرزميني با استفاده از آناليز سري زماني تداخل‌سنجي راداري (منطقه مطالعاتي: اصفهان)

فرونشست زمين يكي از مخاطرات طبيعي است كه به‌صورت تدريجي اتفاق مي افتد، اين پديده در اكثر مناطق ايران به وضعيت بحراني رسيده است. عوامل تأثيرگذار بر فرونشست شامل تغييرات سطح آب زيرزميني، جنس خاك، عمق بستر سنگي و ... است. براي جلوگيري از پيشروي فرونشست بايد علل رخداد آن بررسي شود تا با توجه به ويژگي هاي هر منطقه تصميم گيري ها مبتني بر واقعيت باشد. افت سطح آب زيرزميني يكي از عوامل مهم مؤثر بر فرونشست است ولي به دليل پيچيدگي ارتباط فرونشست با عوامل تأثيرگذار ديگر، نمي توان به‌صورت عام يك رابطه خطي مستقيم بين تغييرات سطح آب زيرزميني و فرونشست در نظر گرفت. اين تحقيق با هدف بررسي رابطه بين فرونشست و تغييرات سطح آب زيرزميني به بررسي همبستگي بين دو پارامتر مذكور در بازه زماني 1393 تا 1397 در منطقه اصفهان پرداخته است. در اين راستا سري زماني تداخل سنجي راداري و سري زماني سطح آب چاه‌هاي پيزومتري در منطقه اصفهان موردبررسي و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان مي دهد، در 12% از چاه‌ها، عدم همبستگي، در 9% همبستگي ضعيف و مثبت، در 12% همبستگي متوسط و مثبت، در 48% همبستگي قوي و مثبت، در 6 % همبستگي ضعيف و منفي، در 4% همبستگي متوسط و منفي و در 9% همبستگي قوي و منفي بين ميزبان فرونشست و افت سطح آب زيرزميني وجود دارد. مقادير همبستگي پيچيدگي ارتباط ميزان فرونشست و افت سطح آب را نشان مي دهد. پيچيدگي ارتباط ميزان فرونشست و عوامل ايجاد آن، نشان دهنده لزوم انجام بررسي هاي دقيق تر و ارائه مدل هاي جامع تر است.