ارزيابي وضعيت ابتلا به سل در اعضاي خانواده بيماران مبتلا به سل ريوي در شهرستان بم در سال ۱۳۹۸

مقدمه و اهداف: غربالگري تماس‌هاي خانگي مبتلايان سل، جهت شناسايي عفونت‌هاي جديد ضروري است. اين مطالعه با هدف ارزيابي وضعيت ابتلا به سل در اعضاي خانواده بيماران مسلول ريوي در شهرستان بم انجام گرديد. روش‌كار: اين پژوهش مقطعي، به‌صورت سرشماري از اطرافيان بيماران مسلولي كه پرونده آن‌ها طي سال‌هاي 1398-1392 در مركز بهداشت بم موجود بود، انجام شد. اطلاعات اطرافيان بيماران بر اساس چك‌ليست جمع‌آوري و سپس با استفاده از آزمون توبركولين و اسمير خلط، اطرافيان بيماران مبتلا به سل ريوي اسمير خلط مثبت شناسايي شدند. يافته‌ها: پرونده 97 نفر از بيماران با نتيجه مثبت آزمايش اسمير خلط بررسي شدند. بر اساس پرونده‌هاي اين بيماران تعداد 237 نفر از اعضاي خانواده آن‌ها به‌عنوان افراد در تماس،بررسي شدند. بيشتر اطرافيان بيماران زن و در رده سني 50-40 سال بودند، 76/8% آن‌ها تماس‌هاي نزديك‌شان محافظت نشده و 78/9% سابقه تماس دائمي با بيماران داشتند. طي بررسي 5 نفر (2/1% فاصله اطمينان %95: 4/9-0/7) مبتلا به سل ريوي اسمير خلط مثبت شناسايي شدند. از اين ۵ نفر بيمار جديد، ۳ نفر (60/0%) بالاي ۵۰ سال و زن بودند. ۲ نفر (40%) از اين افراد تماس‌هاي نزديك محافظت نشده داشتند و متراژ منزل 80% از آن‌ها زير 80 متر بود. نتيجه‌گيري: در اين بررسي حدود 2/0% از اطرافيان بيماران مسلول اسمير مثبت بودند. شناسايي اطرافيان بيماران مبتلا به سل و پيگيري آن‌ها براي جلوگيري از شيوع سل مهم است. غربالگري اعضاي خانواده بيمار مي‌تواند كمك زيادي به كاهش بار بيماري سل در ايران كند.