ارزيابي خطر سرطان‌زايي احتمالي منتسب به مواجهه با كروم در منابع آب شرب مناطق روستايي استان قزوين

مقدمه و اهداف: كروم فلزي سنگين است كه غلظت جزئي آن هم براي انسان سمي بوده و حضور آن در آب خطر ابتلا به سرطان را به همراه دارد. بر اين اساس، مطالعه حاضر براي نخستين بار در كشور در مناطق روستايي استان قزوين و با هدف برآورد خطر سرطاني مواجهه با كروم درآب شرب انجام شد. روش‌ كاز: نمونه برداري آب شرب مطابق با دستورالعمل‌هاي استاندارد انجام و آناليز كروم با دستگاه ICP-OES انجام شد. فاكتورهاي مواجهه با استفاده از يك پرسشنامه كه روايي آن سنجيده شده است، تعيين شدند. تخمين خطر نقطه‌اي مواجهه خوراكي و پوستي با كروم با استفاده از روش فني ارزيابي خطر انجام و جهت تعيين عدم‌قطعيت ناشي از برآورد خطر نقطه‌اي، از شبيه‌سازي مونت‌كارلو استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين غلظت كروم در آب شرب در دوره زماني 10 ساله 5/04±2/8 ميكروگرم در ليتر بود. مجموع خطر سرطان اضافي در كل عمر در جمعيت مورد مطالعه در برآورد نقطه‌اي 4/83 و در شبيه‌سازي مونت‌كارلو 30/8 مورد در هر 100 هزار نفر جمعيت در معرض مواجهه برآورد گرديد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج حاصله مي‌توان نتيجه‌گيري نمود كه اگرچه غلظت كروم از حداكثر مجاز اعلام‌شده در استاندارد ملي كشور ايران (0/05 ميلي‌گرم در ليتر) كمتر بود ولي خطر سرطان‌زايي حاصل از مواجهه با آن بيشتر از سطح خطر قابل‌پذيرش WHO برآورد شد. همچنين استفاده از نتايج حاصل از روش شبيه‌سازي مونت‌كارلو بجاي برآورد نقطه‌اي، اطمينان بالاتري در تصميم‌گيري‌هاي مديريت خطر را حاصل مي‌نمايد.