ارتباط دريافت چاي، قهوه و كافئين با بروز بيماري مزمن كليوي: مطالعه قند و ليپيد تهران

مقدمه و اهداف: رژيم غذايي از عوامل اثرگذار در بروز بيماري مزمن كليوي است. با توجه به مطالعات اندك با نتايج متناقض درزمينه ارتباط دريافت كافئين و بيماري مزمن كليوي، مطالعه حاضر به‌منظور بررسي رابطه مصرف كافئين، چاي و قهوه در درازمدت بر بروز بيماري انجام شد. روش‌ كار: دريافت‌هاي رژيمي 1780 نفر از بزرگ‌سالان شركت‌كننده در فاز سوم مطالعه قند و ليپيد تهران، با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراك ارزيابي گرديد. جهت تخمين نسبت شانس بيماري مزمن كليوي بعد از حدود 6 سال پيگيري، از آزمون رگرسيون لجستيك استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار سن افراد در ابتداي مطالعه 15/40± 33/96 سال بود. طي حدود 6 سال پيگيري، نسبت شانس بيماري مزمن كليوي 17/9 درصد بود. پس از تعديل اثر متغيرهاي مخدوش گر، نسبت شانس بيماري مزمن كليوي با هيچ‌يك از سهك هاي دريافت چاي، قهوه يا كافئين ارتباط معناداري را نشان نداد (نسبت شانس و حدود اطمينان تعديل‌شده بروز بيماري در سهك سوم دريافت چاي و كافئين نسبت به سهك اول و مصرف‌كنندگان قهوه نسبت به افرادي كه قهوه مصرف نمي‌كردند، به ترتيب شامل (1/25-0/68) 0/92، (1/21-0/63) 0/87، (1/51-0/90) 1/17 بود). نتيجه‌گيري: رابطه معكوس و غيرمعنادار بين مصرف چاي و كافئين با بيماري مزمن كليوي و همچنين رابطه مستقيم و غيرمعنادار بين مصرف قهوه و بيماري مشاهده‌شده در اين مطالعه، لزوم مطالعات آينده‌نگر بيشتري را جهت بررسي اثرات دريافت‌هاي غذايي بر بروز بيماري مزمن كليوي بيان مي‌دارد.