مطالعه برخي ويژگي‌هاي اپيدميولوژي مسموميت در مراجعان به بيمارستان آموزشي افضلي‌پور كرمان

مقدمه و اهداف: مسموميت يكي از سبب‌هاي شايع مراجعه به مراكز درماني است. علت خارجي و عامل مسموميت‌زا در گروه‌هاي سني، جنسي و شغلي مختلف متفاوت است. شناخت الگوي اپيدميولوژيك مسموميت در هر منطقه براي پيشگيري از آن مهم است. هدف مطالعه تعيين ويژگي‌هاي اپيدميولوژيك مسموميت در مراجعان به بيمارستان آموزشي افضلي‌پور دانشگاه علوم پزشكي كرمان بود. روش كار: در اين مطالعه توصيفي-مقطعي، پرونده بيماران بستري در بخش مسموميت در سال‌هاي 97 و 98 بررسي شدند. داده‌ها با استفاده از چك‌ليستي پژوهشگر ساخته گردآوري و با آزمون‌هاي مربع كاي پيرسون و تعقيبي وي كرامرز تحليل شدند. يافته‌ها: مسموميت در مردان (52/1 درصد)، رده سني 30-20 سال (28/5 درصد)، افراد مجرد (52/8 درصد)، مناطق شهري (80/6 درصد) و افراد داراي مشاغل آزاد (29/8 درصد) بيشتر بود. ميانگين±انحراف معيار سن افراد 17/21± 26/9 سال بود. بين علت خارجي مسموميت و وضع تأهل، سن، جنس، شغل، اعتياد، فصل ايجاد مسموميت، داشتن سابقه اقدام به خودكشي، داشتن سابقه خانوادگي خودكشي، داشتن سابقه مسموميت و همچنين بين عامل مسموميت‌زا و سن، جنس، شغل، محل سكونت و علت خارجي مسموميت ارتباط آماري معني‌داري وجود داشت. جهت همه روابط مورد بررسي نيز به دليل نوع مقياس متقارن و كروي بود. نتيجه‌گيري: در اغلب موارد مسموميت‌ها به‌صورت عمدي و به قصد خودكشي بود، بنابراين فراهم كردن محيط خانوادگي مناسب و به دور از تنش مي تواند در كاهش موارد مسموميت‌هاي عمدي مؤثر باشد. اطلاع‌رساني درباره مراقبت بيشتر از كودكان و چگونگي نگهداري از داروها و مواد شيميايي به والدين داراي فرزند خردسال ضروري است.