تجربيات خشونت خانگي در نوجوانان ايراني (شهر قزوين): مطالعه كيفي

مقدمه و اهداف: فرزندان خانواده بويژه نوجوانان يكي از مهمترين قربانيان خشونت خانگي هستند كه عليرغم آسيب پذيري آنها كمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. اين مطالعه با هدف تبيين تجربيات نوجوانان درباره خشونت خانگي انجام شده است تا با درك عميق‌تر جنبه‌هاي مختلف اين معضل اجتماعي بتوان در راستاي كاهش آن اقدامات لازم را انجام داد. روش كار: مطالعه كيفي حاضر با متدولوژي تحليل محتوا (Content Analysis) انجام شد. روش جمع آوري اطلاعات مصاحبه نيمه ساختار يافته (Interview Semi-Structural) بود. شركت‌كنندگان نوجوانان 12 تا 16 سال بودند. نمونه گيري هدفمند با روش حداكثر تنوع فرصت‌طلبانه از نظر طبقات اقتصادي اجتماعي، سن و جنسيت دانش‌آموزان انجام شد. تعداد 33مصاحبه توسط 2 مصاحبه گر انجام شد. يافته‌ها: 4 طبقه اصلي، 11 زير طبقه و 120 كد در زمينه تجربيات نوجوانان استخراج شد. پس از جمع بندي و تركيب كدهاي مشابه، طبقات اصلي شامل واكنش‌هاي عاطفي-رواني و عملكرد نوجوانان در منزل و مدرسه، پيامدهاي خشونت خانگي و علل بروز خشونت بود. مشكلات اقتصادي و اجتماعي بويژه بيكاري پدر خانواده مهمترين علل بروز خشونت خانگي مطرح شد. نوجواناني كه تجربه خشونت خانگي داشتند گرايش زيادي به رفتارهاي پرخطر داشته و افت تحصيلي بيشتري را تجربه كرده بودند. نتيجه‌گيري: طبق ديدگاه نوجوانان عوامل اقتصادي اجتماعي نقش مهمي در بروز خشونت خانگي داشته و مي‌تواند زمينه‌ساز تجربيات اجتماعي ناخوشايند وآسيب‌هاي اجتماعي در زندگي آتي ايشان شود، لذا لازم است والدين، معلمان و مسؤلين حوزه‌هاي اجتماعي در راستاي كاهش اين معضل اجتماعي اقدام مؤثري انجام دهند.