بازتاب مؤلفه‌هاي ملي‌ در محتواي كتب درسي جغرافيا (مقطع دبيرستان) در دوره پهلوي دوم كاربست نظريه تحليل گفتمان تاريخي روث وداك

جغرافيا از مهم‌ترين شاخه‌هاي دانش بشري است كه مي‌تواند محل تجلي مولفه‌هاي ملي باشد. درك و دريافت واقع‌بينانه از پديده‌هاي طبيعي و انساني، بررسي تاريخچه جاي ‌نام‌ها و استناد به شواهد تاريخي براي تعيين حدود قلمروي سكونت يك گروه از مردمان متضمن ايجاد يك قلمروي ذهني نيز هست كه در پس آن امكان تعريف شدن «ما» و «ديگري» فراهم مي‌شود. اين مقاله، با ارجاع به اصول روش‌شناختي نظريه تحليل گفتمان تاريخي روث وداك، درصدد است تا رابطه بين مؤلفه‌هاي ملي مدنظر حكومت در دوره پهلوي دوم و چگونگي طرح گزاره‌هاي علمي در كتاب‌هاي درسي جغرافيايي را صورت‌بندي كند. در نهايت، روش‌ها و تكنيك‌هاي تعريف شدن ايران به مثابه يك موجوديت سياسي در خلال محتواي كتاب‌هاي درسي جغرافيا در دوره پهلوي دوم بررسي خواهد شد تا نشان دهد كه دخالت‌هاي حكومت در چيدمان اطلاعات در كتاب‌هاي درسي جغرافيا چگونه متناظر به مصالح ملي و در جهت تقويت اركان حاكميت سياسي بوده‌است.