بررسي و مقايسه رفتارهاي پيشگيرانه ايرانيان از شيوع كوويد-19: تجارب دو سال 1399 و 1400

مقدمه و هدف: امروزه، همه‌گيري بيماري كرونا (Covid-19) به يكي از مشكلات ويژه و حائز اهميت در جوامع انساني تبديل گشته ‌است. متاسفانه اين بيماري منجر به خسارت و آسيب‌هاي گسترده‌اي شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسي و مقايسه بازخوردهاي حاصل از سطح رفتارهاي پيشگيرانه ايرانيان از ابتلا به كوويد-19 در سال 1399 و 1400 انجام گرفت.روش كار: در پژوهش توصيفي- مقطعي حاضر، در مجموع 744 نفر از شركت‌كنندگان در سال‌هاي 1399 و 1400 به روش نمونه‌گيري در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه الكترونيكي بود كه از طريق اينترنت در دسترس كاربران قرار گرفت. براي توصيف داده‌‌هاي كمي يافته‌ها به صورت، انحراف معيار ± ميانگين (Mean ± SD) بيان شد و براي توصيف داده‌هاي كيفي از فراواني استفاده شد. ثبت و تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار Excel نسخه 2016 انجام گرفت.يافته ها: در اين مطالعه افراد اظهار داشتند كه در سال 1400 شخصا بهداشت فردي و عمومي را به ميزان متوسط (18%) و كم‌تر (21%) رعايت كرده‌اند. اما در مطالعه سال 1399 ميزان افرادي كه بهداشت فردي و عمومي را متوسط و كم‌تر رعايت كرده‌اند به ترتيب حدود 8% و 13% بوده است. همچنين ميزان مراجعات به بانك نيز در سال 1400 به نسبت سال 1399 رشد چشمگيري داشته است. به طور كلي رعايت ساير رفتارهاي پيشگيرانه مثل رعايت فاصله اجتماعي، شستشوي مرتب دست‌ها و عدم برگزاري ميهماني و مراسمات نسبت به سال 1399 كمتر شده ست. نتيجه گيري: نتايج حاصل از يافته‌هاي پژوهش مي‌تواند اطلاعات مفيدي براي تدوين سياست‌ها و خط مشي‌هاي نظام سلامت ايران براي نشان دادن وضعيت رفتار پيشگيرانۀ عموم مردم ارائه كند. بطور كلي مطالعه بيانگر اين موضوع است كه افراد جامعه در سال 1400 دستورالعمل‌هاي بهداشتي را به ميزان پايين‌تري به نسبت سال 1399 رعايت كرده‌اند.