تأثير تناسب بين تمركز تنظيمي و نوع تبليغات بر زمان انتظار ادراكي مصرف‌كننده: يك مطالعه آزمايشگاهي

در اين تحقيق تأثير تناسب بين تمركز تنظيمي فرد و چارچوب پيام تبليغاتي بر زمان انتظار ادراكي بررسي شد. بر اساس دانش و بررسي محققان، اين موضوع در تحقيقات پيشين بررسي نشده‌است. روش پژوهش، از نوع آزمايش آزمايشگاهي است و با به كارگيري نرم‌افزار مديالب انجام شد. اين آزمايش شامل يك طراحي دو عاملي بين‌فردي 2*2 با دو متغير مستقل دو سطحي شامل تمركز تنظيمي (با دو سطح پيش برنده و بازدارنده) و چارچوب پيام تبليغاتي (با دو سطح پيشبرنده و بازدارنده) بود. متغيرهاي مستقل پژوهش، تمركز تنظيمي و چارچوب پيام تبليغاتي و متغير وابسته پژوهش، زمان انتظار ادراكي است كه به دو شكل كمي طيفي و كمي عددي مورد سنجش قرار گرفت. در روش كمي طيفي، زمان انتظار اداركي با استفاده از سوالاتي در طيف ليكرت 7 تايي مورد سنجش قرار گرفت. در روش كمي عددي، ميزان زمان انتظار افراد به دقيقه و ثانيه از افراد پرسيده شد. جامعه آماري تمامي افراد بين سنين 18 تا 50 سال در نظر گرفته شد. روش نمونه‌گيري تصادفي استاندازه نمونه 101 نفر بود. روش گردآوري داده‌ها از طريق حضور شركت‌كنندگان در محيط آزمايشگاه تحقيقات كسب و كار دانشكده مديريت دانشگاه تهران بود و داده‌ها با روش تحليل رگرسيون خطي و با استفاده از نرم‌افزار SPSS تحليل شد. براساس نتايج بدست آمده، براي افراد با تناسب زمان انتظار ادراكي طيفي و عددي هر دو به ميزان معناداري پايين‌تر بودند. بنابراين، فرضيه تحقيق مبني بر تاثير تناسب تنظيمي زمان انتظار براي هر دو روش سنجش زمان انتظار ادراكي تائيد شد.