تأثير بازي‌هاي رايانه‌اي بر رفتار كودكان (فراتحليل پژوهش‌هاي بازۀ زماني 1381- 1399)

همراه با جهاني‌شدن و تغييرات سبك زندگي ايرانيان، از جمله فراموش شدن بازي‌هاي سنتي و جايگزين شدن بازي‌هاي مدرن، امروزه مهمترين سرگرمي كودكان و جوانان، بازي‌هاي رايانه‌اي است. اين بازي‌ها داراي فرصت‌ها و تهديدهايي هستند كه تابعي از نحوۀ عملكرد خانواده، جامعه‌پذيري و مديريت منطقي در نحوۀ برخورد با اين مسئله است، بر اين اساس، اين مطالعه قصد دارد به ارزيابي تأثير بازي‌هاي رايانه‌اي بر رفتار كودكان (فراتحليل بازۀ زماني 1381-1399) بپردازد. جامعۀ آماري شامل 57 مطالعۀ پژوهشي است كه از 24 سند تحقيقاتي انتخاب ‌شده‌اند. نتايج نشان مي‌دهند بازي رايانه‌اي، داراي دو بعد فرصت‌ها، شامل: كاهش پرخاشگري (0.373)، بهبود مهارت‌هاي اجتماعي (0.122)، ارتقاي كاركردهاي اجرايي كودكان (0.246)، يادگيري مفاهيم علمي (0.207)، بهبود عملكرد حافظه (0.311)، خلاقيت و كارآفريني (0.336)، ارتقاي سطح آگاهي و سواد رسانه‌اي (0.392) توانايي حل مسئله (0.377) و تهديدهاي رفتاري، شامل: ترويج خشونت اجتماعي (0.401)، افت عملكرد تحصيلي (0.485)، بزهكاري اجتماعي (0.385)، ضعف روابط اجتماعي (0.348)، بحران عاطفي خانواده (0.437)، بي‌انضباطي (0.357)، انزواي اجتماعي (0.399)، افزايش استرس (0.302)، اعتياد رايانه‌اي (0.216)، بحران هويتي (0.152) و تعارض رفتاري با والدين (0.189) است.