بررسي سيستم بازدارندگي جمهوري اسلامي ايران در حوزه خليج فارس

از همان آغاز شكل گيري انقلاب اسلامي تا كنون گفتمان هاي مختلفي براي مقابله با تهديـدات و نيز تامين منافع ملي شكل گرفته است. منطقه خليج فارس يكي از اولويت هاي جمهوري اسلامي ايران بوده است. استراتژي كه براي تامين امنيت منطقه خليج فارس مطرح است، به كارگيري تئوري بازدارندگي است. استراتژي بازدارندگي باعث ايجاد توازن در مقابله با ايالات متحده امريكا و نيز كشورهاي منطقه خليج فارس و تامين و حفظ امنيت خليج فارس و منافع ملي مي گردد؛ چراكه سه كشور عربستان، امارات و بحرين تلاش مي كنند تا مانع برقراري يك توافق امنيتي بين ايران و كشورهاي خليج فارس شوند و  تلاش اين كشورها اين است كه همواره پاي آمريكا به خليج فارس باز باشد تا به زعم خود مانع نفوذ ايران شوند. لذا به كارگيري استراتژي بازدارندگي جهت مقابله با عوامل بحران‌آفرين و بي‌ثبات‌ كننده و ارتقاي جايگاه ايران الزامي است. با توجه به نتايج پژوهش حاضر بايد گفت: تاثير محيط امنيتي استراتژيك خليج فارس بر سيستم بازدارندگي جمهوري اسلامي ايران اين است كه اولاً استراتژي ما را به سمت استراتژي تدافعي برده و ثانيا سيستم بازدارندگي ما را به سمت بازدارندگي مثلثي و بازدارندگي شبكه ي رهنمون مي كند. در اين پژوهش به روش توصيفي- تحليلي سعي در بررسي سيستم بازدارندگي جمهوري اسلامي ايران در حوزه خليج فارس شده است.