جايگزيني روغن ماهي جيره غذايي با سطوح مختلف روغن گياهي كانولا بر شاخص‌هاي رشد، تركيب لاشه و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آﻧﺰيم هاي گوارشي بچه تاسماهيان سيبري (Acipenser baerii)

تاثير جايگزيني سطوح مختلف روغن ماهي كيلكا با روغن كانولا بر شاخص‏هاي رشد، تركيب لاشه و آنزيم‌هاي گوارشي بچه تاسماهيان سيبري (Acipenser baerii) مورد بررسي قرار گرفت. 180 عدد بچه ماهي (وزن متوسط 2.09±22.5 گرم) به مدت 10 هفته با 4 جيره غذايي پروتئين و چربي (44 و 14 درصد) ((1: 100 درصد روغن ماهي (FO100)، 2: 100 درصد روغن كانولا (CO100)،3: 50 درصد روغن ماهي + 50 درصد روغن كانولا (CO50+FO50) و 4: 70 درصد روغن ماهي + 30 درصد روغن كانولا (FO100+CO30)) تغذيه شدند. مياﻧﮕﻴن شاخص‌هاي رشد و كارايي غذا در ﺑﭽﻪﻣﺎﻫﻴان تغذيه شده با جيره هاي FO100 و CO100 به طور معني‏داري نسبت به ماهيان تغذيه شده با جيره حاوي مخلوطي از روﻏﻦ كانولا و روغن ماهي (CO50+FO50 و FO100+CO30) كمتر بود (0.05 p). تغيير در نسبت روﻏﻦ ﻣﺎﻫﯽ و روﻏﻦ كانولا موجب تغيير معني‌دار در رطوﺑﺖ، ﭼﺮﺑﯽ و خاكستر لاشه (0.05 p) شد، اما اثر معني‌داري بر پروتئين لاشه نداشت (0.05 p). مقادير آنزيم ليپاز و كيموتريپسين در ماهيان تغذيه‌شده با جيره ‏CO50+FO50 به‌ طور معني‌داري بالاتر از ماهيان تغذيه شده با جيره‏هاي  FO100 و CO100 بود (0.05 p). نتايج اين تحقيق نشان داد كه استفاده تركيبي از منابع روغن گياهي و روغن جانوري به نسبت مساوي تاثير بهتري بر شاخص‌هاي رشد، تركيب لاشه و آنزيم‌هاي گوارشي تاسماهي سيبري در مرحله رشد دارد.