تغييرات مكاني و زماني ماهيان در اجتماعات مرجاني (جزيره هنگام، خليج‌فارس)

در اين پژوهش فراواني ماهيان مرجاني جزيره هنگام به روش مشاهده مستقيم و ترانسكت كمربندي شكل، به‌ صورت فصلي از تابستان 1399 لغايت بهار 1400 مطالعه شدند. در مجموع، 38 گونه  در پنج ايستگاه انتخابي شناسايي شدند كه 31 گونه از ماهيان گياه‌خوار بوده و خانواده‌هاي Pomacentridae و Labridae با 7 و 4 گونه داراي بيشترين فراواني بودند. بيشترين فراواني ماهيان گياه‌خوار Thalassoma lunare، در ايستگاه دو (71±)80، عدد بر كيلومترمربع تخمين زده شد. به‌علاوه، دو گونه از طوطي‌ماهيان (Scarus persicus و Scarus ghobban)، داراي بيشترين حضور در تمامي ايستگاه‌ها بودند. بيشترين متوسط فراواني فصلي ماهيان گياه‌خوار در ايستگاه 2 در زمستان (12±)58  عدد بر كيلومترمربع و كمينه در ايستگاه 3 در تابستان (21 ±)5، عدد بر كيلومترمربع ثبت شد. به‌جز فصل تابستان كه فراواني ماهيان گياه‌خوار بين ايستگاه‌ها اختلاف معني‌داري نداشتند، ساير فصل‌ها با يكديگر متفاوت بودند (p 0.05. تغييرات زماني و مكاني فراواني ماهيان گياه‌خوار در ايستگاه‌ها بيانگر اهميت عملكرد انتخابي ماهيان در تعيين آشيانه اكولوژيك مجزاست. لذا، نقش افزونگري عملكردي بيشتر از نقش مكمل عملكردي در بين اين ماهيان در آينده زيستي جوامع مرجاني اين جزيره مي‌تواند مؤثر باشد. از اين‌رو، توصيه مي شود از ذخيره ماهيان مرجاني جزيره هنگام محافظت شود.