مدل علي گرايش به طلاق عاطفي بر اساس ارضاي نيازهاي بنيادي، سطح تمايزيافتگي با ميانجي گري ادراك رفتارهاي فداكارانه همسر

هدف: هدف از اين مطالعه، مدل علي گرايش به طلاق عاطفي بر اساس ارضاي نيازهاي بنيادي، سطح تمايزيافتگي با ميانجي گري ادراك رفتارهاي فداكارانه همسر بود. روش: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﮐﺎرﺑﺮدي و ﺷﯿﻮه ي اجراي آن ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ زوﺟﯿﻦ (ﺧﺎﻧﻮارﻫﺎي ﻋﺎدي زﻧﺎن و ﻣﺮدان) ﺷﻬﺮ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎه ﺑﻮدﻧﺪ. از ﻣﯿﺎن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﯿﻮه ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺑﻪ ﺻﻮرت در دﺳﺘﺮس ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺟﺪول مورگان ﺗﻌﺪاد 384 ﻧﻔﺮ (192 زوج) ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻬﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ، ﺳﭙﺲ دادهﻫﺎي ﻣﻮردﻧﻈﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎي ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ ﮔﺎﺗﻤﻦ (1999)، ارﺿﺎ ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﺑﻨﯿﺎدي رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﮔﺎردﯾﺎ، دﺳﯽ و راﯾﺎن (2000)، ﺳﻄﺢ ﺗﻤﺎﯾﺰﯾﺎﻓﺘﮕﯽ درﯾﮏ (2011) و ادراك رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻓﺪاﮐﺎراﻧﻪ ﻫﻤﺴﺮ (PSBM) ﻫﺎرﭘﺮ و ﻓﯿﮕﺮس (2008) ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮنﻫﺎي آﻣﺎري ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و ﻣﻌﺎدﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺳﻄﺢ ﺗﻤﺎﯾﺰ ﯾﺎﻓﺘﮕﯽ ﺑﺮ ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ادراك رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻓﺪاﮐﺎراﻧﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﺑﺮاﺑﺮ 0/111-، ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ارﺿﺎ ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﺑﻨﯿﺎدي ﺑﺮ ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ادراك رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻓﺪاﮐﺎراﻧﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﺑﺮاﺑﺮ 0/197-، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ادراكﻫﺎي رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻓﺪاﮐﺎراﻧﻪ ﺑﺮ ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺑﺮاﺑﺮ 0/362- ﻣﻌﻨﯽدار ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ادراك رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻓﺪاﮐﺎراﻧﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﻬﻢ و ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار در ارﺗﻘﺎي ﺳﻼﻣﺖ روان اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي ﺻﺤﯿﺢ ﻣﯽﺗﻮان ﻃﻼق ﻋﺎﻃﻔﯽ را ﮐﺎﻫﺶ و ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﺑﻨﯿﺎدﯾﻦ رواﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ و ﺳﻄﺢ ﺗﻤﺎﯾﺰﯾﺎﻓﺘﮕﯽ را افزايش داد.