بررسي و مقايسه اثربخشي آموزش مهارت‌هاي ارتباطي و زناشويي بر تعارضات زناشويي و عملكرد جنسي زنان دانشجو

مقدمه: زوجين متعارض به دليل فقدان مهارت هاي ارتباط زناشويي، مشكلات عديده اي را در سطح عملكرد جنسي و كيفيت زندگي زناشويي تجربه مي كنند، اما همچنان اتفاق نظري در زمينه سبب شناسي و در نتيجه، راهبرد درماني و آموزشي مؤثر بين متخصصان صورت نگرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسي و مقايسه اثربخشي آموزش مهارت هاي ارتباطي و مهارت هاي زناشويي (جنسي) بر تعارضات زناشويي و عملكرد جنسي زنان دانشجو انجام گرديد.روش ها: اين مطالعه از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون همراه با گروه شاهد بود. جامعه آماري تحقيق را كليه زنان دانشجوي داراي مشكلات زناشويي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال 1399 تشكيل داد. نمونه ها شامل 45 نفر از زنان دانشجو بود كه به روش نمونه گيري داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفي در سه گروه (دو گروه آزمايش و گروه شاهد) قرار گرفتند. داده ها به وسيله پرسش نامه تعارضات زناشويي (Marital Conflict Questionnaire يا MCQ) ثنايي و همكاران و پرسش نامه استاندارد شاخص عملكرد جنسي زنان (Female Sexual Function Index يا FSFI) Rosen و همكاران جمع آوري گرديد و با استفاده از آزمون Repeated measures ANOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته ها: آموزش مهارت هاي ارتباطي و زناشويي، منجر به افزايش عملكرد جنسي و كاهش تعارضات زناشويي گروه هاي آزمايش نسبت به گروه شاهد شد؛ ضمن اين كه تفاوت معني داري بين دو راهبرد آموزشي در مرحله پس آزمون و پيگيري وجود داشت (0/01 P). آموزش مهارت هاي ارتباطي بر تعارض زناشويي و آموزش مهارت هاي زناشويي بر بهبود عملكرد جنسي زنان مؤثرتر بود.نتيجه گيري: آآموزش مهارت هاي ارتباطي و مهارت هاي زناشويي (جنسي)، منجر به بهبود عملكرد جنسي و كاهش تعارضات زناشويي در زنان مي گردد و خانواده درمانگران مي توانند از اين روش آموزشي جهت بهبود روابط زناشويي زوجين ايراني استفاده نمايند.