الگوي ساختاري تأثير سرمايه روان‌شناختي بر خودمراقبتي با نقش ميانجي شفقت‌ورزي به خود در بيماران قلبي

مقدمه: بيماري‌هاي قلبي عروقي، از جمله شايع‌ترين بيماري‌هاي جوامع بشري به شمار مي‌رود كه با مرگ و مير فراوان همراه ‌است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي الگوي ساختاري تأثير سرمايه روان‌شناختي بر خود مراقبتي با نقش ميانجي شفقت‌ ورزي به خود در بيماران قلبي بود.روش‌ها‌:‌ اين مطالعه ‌از نوع مدل‌يابي معادلات ساختاري بود و به روش ‌توصيفي‌ انجام گرديد. جامعه تحقيق را‌ بيماران قلبي [IHD)Ischemic heart disease ) و 25Congestive heart failure (CHF) تا70 ساله مراجعه ‌كننده به مراكز آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي اصفهان تشكيل داد كه 400 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسش‌نامه استاندارد سرمايه روان‌شناختي Luthans ( Capital Questionnaire Psychological يا PCQ)، مقياس ‌استاندارد شفقت‌ ورزي به خود Neff (SelfCompassion Scale يا SCS) و پرسش‌نامه رفتار مراقبت از خود در بيماران نارسايي قلبي Jaarasma و همكاران بود. داده‌ ها با استفاده از همبستگي Pearson و رگرسيون سلسله مراتبي هم‌ زمان در نرم‌‌فزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته‌ها: با توجه به ضريب تأثير مستقيم (0/509 = β)، ضريب تأثير غير مستقيم (0/046 = β)، مقدار بحراني مستقيم (5/857= ضريب t‌) و مقدار بحراني غير مستقيم (0/051)، مي‌توان گفت كه متغير شفقت‌ورزي به خود مي‌تواند نقش متغير ميانجي بين متغير پيش‌بين سرمايه روان‌شناختي و متغير ملاك خودمراقبتي ايفا كند و آن را تبيين نمايد. نتيجه‌گيري: شفقت‌ورزي به خود به ‌عنوان ميانجي‌گر در رابطه بين سرمايه‌هاي روان‌شناختي و خودمراقبتي،‌ نقش مهمي در بهبود سلامت روان بيماران قلبي دارد.