بررسي تأثير هشت هفته تمرين جسماني مبتني بر واقعيت مجازي بر شاخص‌هاي كينماتيكي راه رفتن، قدرت عضلاني و تعادل زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس جزو شايع‌ترين بيماري‌هاي تخريب ‌كننده ميلين در سيستم اعصاب مركزي است؛ كه مشكلات حركتي بسياري را براي افراد ايجاد مي ‌كند. چنين مشكلاتي ضرورت انجام مداخلات موثر را برجسته مي ‌كند. هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير يك دوره تمرين جسماني مبتني بر واقعيت مجازي بر قدرت عضلاني، تعادل و شاخص ‌هاي كينماتيك راه رفتن در زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس است. روش كار: پژوهش از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماري شامل بيماران مراجعه كننده به انجمن مولتيپل اسكلروزيس ايران بودند. از بين آنها تعداد 20 بيمار با دامنه سني 40-20 سال (ميانگين: 40/32 و انحراف معيار: 38/5) و سطح ناتواني بين 5-2 به طور داوطلبانه براي شركت در پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفي به دو گروه تمرين و كنترل تقسيم شدند. گروه تمرين به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه به مدت 45 دقيقه مداخله ايكس باكس را دريافت كردند. از گروه كنترل خواسته شد كه در طول دوره مطالعه در هيچ گونه فعاليت ورزشي شركت نكند. يك هفته قبل از شروع مطالعه و 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين، قدرت عضلاني، تعادل و شاخص ‌هاي كينماتيك راه رفتن از آزمودني ‌هاي دو گروه اندازه ‌گيري شد. يافته‌ ها: نتايج نشان داد متغيرهاي قدرت عضلاني، تعادل و شاخص هاي كينماتيك راه رفتن در گروه تمرين جسماني مبتني بر واقعيت مجازي به طور معناداري در مقايسه با گروه كنترل بهبود يافته است. نتيجه ‌گيري: در كل مي ‌توان گفت كه انجام تمرينات جسماني مبتني بر واقعيت مجازي به عنوان يك روش سودمند در جلوگيري و كاهش عوارض ناشي از ابتلا به بيماري مولتيپل اسكلروزيس توصيه مي شود.