بررسي ميزان تاثير راهكارهاي طراحي معماري فضاها برمبناي مقايسه عملكرد تفاوت‌هاي جنسيتي در توانايي چرخش ذهني

مقدمه: ادراك انسان از فضا باعث تعامل با محيط مي ‌شود به گونه‌ اي كه بدن، ذهن و محيط به عنوان بخش ‌هاي تفكيك‌ ناپذير قرار دارند. با توجه به اهميت توانايي ‌هاي فضايي، بدون ترديد؛ چرخش ذهني به عنوان يكي از اساسي ‌ترين بخش هاي ادراك فضايي، مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته است. يكي از عوامل مهم تاثير گذار در چرخش ذهني تفاوت هاي جنسيتي است. هدف از مطالعه حاضر، مقايسه عملكرد چرخش ذهني با در نظر گرفتن جنسيت براي طراحي فضاها و پلان ‌هاي معماري مي ‌باشد. روش كار: در پژوهش توصيفي_تحليلي و كاربردي حاضر، 100 مشاركت‌ كننده شامل 50 زن و 50 مرد به روش نمونه ‌گيري غيرتصادفي در دسترس از نوع داوطلبانه انتخاب شدند. دامنه سني 15 تا 55 سال بود. داده ‌ها با استفاده از پرسشنامه، ادراكات فضايي زنان و مردان بر اساس چرخش ذهني مقايسه شد و با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه و آزمون ‌هاي فريدمن در نرم‌ ا فزار SPSS-26 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ ها: يافته ‌ها نشان داد؛ رابطه‌ اي مثبت و معناداري ميان طراحي فضاي معماري از منظر چرخش ذهني در مردان و زنان را وجود دارد. با توجه به جدول ميانگين رتبه ‌ها، رتبه هر يك از مولفه‌ هاي طراحي فضاي معماري از منظر چرخش ذهني متفاوت است. نتيجه ‌گيري: با توجه به تحليل داده هاي آماري، چنين به نظر مي رسد كه در طراحي پلان فضاهاي معماري مي توان با استفاده از داده هاي چرخش ذهني فضاهايي پيشنهاد داد كه در آنها مؤلفه هاي شناختي جنسيتي لحاظ شود.