مطالعه تطبيقي تيپ‌هاي رزمي مستقر در قرارگاه منطقه‌اي شمال شرق نزاجا از منظر پدافندغيرعامل

امروزه تحول در روش‌هاي جنگي و توسعه جنگ افزارها بر ضرورت افزايش روش‌هاي دفاعي از جمله پدافند غيرعامل در راستاي حفظ قدرت دفاعي يگان‌هاي رزمي مي‌افزايد. لذا اين پژوهش با هدف مطالعه تطبيقي تيپ‌هاي رزمي مستقر در قرارگاه منطقه‌اي شمال شرق نزاجا از منظر پدافندغيرعامل انجام شده است. با توجه به موقعيت مكاني برخي از تيپ‌هاي اين قرارگاه در استان‌هاي مرزي و اهميت ويژه آن‌ها، برخورداري از عمده قوا و منابع نظامي، رعايت ملزومات پدافند غيرعامل، تاثير شاياني در حفظ قدرت دفاعي آن‌ها خواهد داشت. از اين رو، در اين پژوهش با روش توصيفي-تحليلي، تعداد 10شاخص پدافندغيرعامل كه به وسيله مطالعات كتابخانه‌اي انتخاب گرديده است، توسط 20 نفر از متخصصان حوزه نظامي در طيف ليكرت با يكديگر مقايسه شده و سپس به وسيله تكنيك مكبث مورد ارزيابي قرار گرفته است كه به دليل ملاحظات امنيتي با كدگذاري به ارزيابي آن‌ها پرداخته شده است. نتايج حاصل از اين تكنيك بر اهميت شاخص‌هاي پراكندگي و استتار بيش از ساير شاخص‌ها تاكيد مي‌نمايد. كاربرد اين معيارها با توجه به ضريب اهميت آن‌ها در روش پراميتي نشان داد كه، تيپ 37 م از منظر رعايت شاخص‌هاي پدافند غيرعامل در رتبه اول قرار دارد. تيپ‌هاي 15ش و 27 ق نيز از منظر پدافند غيرعامل قابل قبول مي‌نمايند. اما تيپ‌هاي 25 چ، 17 ت، 38 ت و 23 گ از منظر پدافندغيرعامل با بحران مواجه هستند. لذا تجديد نظر در وضعيت اين تيپ‌ها باتوجه به تفاوت اهميت شاخص‌هاي پدافند غيرعامل و در اولويت قرار دادن شاخص‌هاي مهم‌تر تاثير به سزايي در افزايش قدرت پدافند غيرعامل در اين تيپ‌ها خواهد داشت.