طراحي الگوي توسعه داوطلبي معلولان در ورزش با تكيه بر نظريه داده بنياد

پژوهش حاضر به منظور طراحي الگوي توسعه داوطلبي معلولان در ورزش با تكيه بر نظريه داده بنياد انجام شد. روش پژوهش بر اساس هدف، كاربردي و برحسب گردآوري اطلاعات اكتشافي بود. داده‌هاي تحقيق از طريق مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با 15 نفر از اساتيد مديريت ورزشي و متخصصان حوزه معلولان و داوطلبي جمع‌آوري شد، روش نمونه‌گيري به‌صورت هدفمند با تكنيك گلوله برفي و بر اساس معيار اشباع نظري بود. داده‌ها بااستفاده از كدگذاري باز، محوري و انتخابي با تكيه بر نظريه داده بنياد تجزيه‌وتحليل شدند. بر اساس نتايج به دست آمده عوامل علي در مقوله‌هاي ارزش اقتصادي بخش داوطلبي، لزوم شناسايي انگيزه‌‌ها و نيازهاي داوطلبان، قابليت زياد داوطلبان معلول و سپري كردن اوقات فراغت ؛ شرايط زمينه‌اي در مقوله‌هاي عدم تطبيق شرايط اماكن ورزشي با معلولان، بستر قانوني، ضعف مديريتي و بي‌توجهي سياست كلان به موضوع داوطلبي ؛ عوامل مداخله‌گر در مقوله‌هاي عدم دسترسي آسان، محدوديت‌هاي فردي، ناشناخته بودن داوطلبي در ورزش ايران، عدم جايگاه مناسب داوطلبي، نگرش منفي به توانايي معلولان و انگيزه سلامت رواني، انگيزه فايده‌نگر و لزوم توانبخشي جسمي معلولان ؛ راهبردهاي لازم توسعه داوطلبي ورزشي معلولان در مقوله‌هاي مناسب‌سازي محيط‌ شهري و اماكن ورزشي، هم افزايي و تعامل نهادهاي ذينفع، جذب و تامين منابع مالي، حمايت و پشتيباني، طراحي سيستم مديريت بكارگيري نيروهاي داوطلب، ترويج و تبليغ مشاركت و داوطلبي ورزشي معلولان و در نهايت پيامدهاي توسعه داوطلبي ورزشي معلولان در مقوله‌هاي بهبود كيفيت زندگي، بهبود وضعيت استقلال فردي، اثربخشي عملكرد سازمان‌هاي ورزشي، توسعه سرمايه اجتماعي و توسعه عدالت اجتماعي احصا شده اند.