اثرات عمده گرمايش جهاني بر الگوي پراكنش و بروز بيمارگرهاي گياهي

گرمايش جهاني پديده‌اي مهم با اثراتي متعدد بر محيط زيست است كه با افزايش ميزان گازهاي گلخانه‌اي مانند دي اكسيد كربن و متان و ديگر گازها همراه است. تجمع گازهاي گلخانه‌اي، افزايش يا كاهش دما و تغيير در ميزان بارندگي بر پراكندگي بيمارگرهاي گياهي و ميزان بروز بيماري اثرگذارند. همچنين، تغييرات آب و هوايي با تحت تاثير قرار دادن ناقلين بيمارگرها سبب پراكندگي بيماري‌ها در يك منطقه وسيع شده و يا گاهي سبب ورود بيمارگرها به مناطق جديد مي‌شوند. از سوي ديگر، تاثير گرمايش جهاني بر گياهان بسته به گونه گياه و انواع بيمارگرهايش و با توجه به شرايط محيطي مختلف، متفاوت و متنوع است. اين اثرات مي‌توانند منفي، مثبت و يا خنثي باشند. با توجه به مثلث بيماري‌زايي، بيماري‌هاي گياهي به شدت تحت تاثير محيط قرار مي‌گيرند. چنانچه يك ميزبان حساس در شرايط نامساعد براي ايجاد بيماري قرار بگيرد توسط يك بيمارگر مهاجم آلوده نخواهد شد. بر مبناي پژوهش‌هاي انجام شده تغييرات دمايي در محيط سبب بروز بيماري‌هاي جديد و همچنين گسترش و يا محدود شدن بيماري‌ها مي‌شوند. در اين مقاله به اثرات مهم گرمايش جهاني بر بروز و گسترش بيماري‌هاي گياهي پرداخته شده است.