راهبرد جرم‌انگاري مستقل حملات سايبري در حقوق كيفري ايران

حمله سايبري اقدام مجرمانه سايبري است كه مي‌تواند تلفات و خساراتي ‌علاوه بر انسان به سامانه‌هاي رايانه‌اي وارد كند. در حقوق كيفري ايران به‌ويژه قانون جرائم رايانه‌اي اصطلاح «حمله سايبري» استفاده نشده است، ازاين‌رو، در شرايط كنوني در قالب جرائم رايانه‌اي انجام مي‌گيرد. پژوهش حاضر با لحاظ اين امر كه هدف اصلي قانون جرائم رايانه‌اي بيشتر ناظر بر حمايت از داده‌ها و سامانه‌هاي رايانه‌اي شهروندان بوده است و از حيث ماهيت جزء جرائم عادي، ملي و فاقد سازمان‌يافتگي است، مقابله با حمله سايبري را در قالب جرم رايانه‌اي در دستور كار خود قرار نداده است؛ زيرا هدف از جرم‌انگاري حمله سايبري حمايت از داده‌ها و سامانه‌هاي رايانه‌اي مرتبط با امنيت كشور است و با لحاظ اين امر كه حمله سايبري را اغلب يك كشور عليه كشور ديگر مرتكب مي‌شود از ماهيت فراملي و سازمان‌يافته برخوردار بوده كه موجب لطمه ديدن امنيت يك كشور مي‌شود‌‌‌‌. از‌اين‌رو، در اين پژوهش با روش توصيفي ـ تحليلي مفهوم حمله سايبري را از سه حيث ماهيت، هدف جرم‌انگاري و اوصاف موضوعي متفاوت از مفهوم جرائم رايانه‌اي مي‌داند. همچنين از حيث نظري با تمسك به اصول جرم‌انگاري مانند اصل ضرر، مصلحت عمومي، ضرورت، تناسب جرم و مجازات و درنهايت لزوم توجه به راهبردها، رويكردها و همكاري بين‌المللي جرم‌انگاري مستقل به‌نظر مي‌رسد لازم است در نظام حقوقي داخلي، علاوه بر جرائم رايانه‌اي فعلي، حملات سايبري به‌طور مستقل جرم‌انگاري و ضمانت ‌اجراهاي متناسبي با نوع و شدت حملات و خسارت‌هاي احتمالي يا وارد‌شده اتخاذ شود.