مطالعه عوامل مؤثر بر مصرف كالاهاي فرهنگي (مورد مطالعه: بازه زماني 1386 الي 1400)

مصرف كالاهاي فرهنگي كنشي اجتماعي و فرهنگي است. زماني كه از فرهنگ و سرمايه‌ فرهنگي سخن گفته مي‌شود، مصرف فرهنگي مد‌نظر است كه با توجه به نيازهاي فرهنگي به وجود مي‌آيد. مفهوم مصرف و به ويژه مصرف فرهنگي، به عنوان يك مفهوم تحليلي در جامعه‌شناسي از اهميت خاصي در دوره معاصر برخوردار است. مصرف پديده‌اي مخصوص جوامع پيشرفته صنعتي و غرب بـود؛ اما امروزه به مدد گسترش رسانه‌هاي ارتباط جمعي، كه در بيشتر جوامع براي منافع نظام سرمايه‌داري فعاليت مي‌كنند، پديده‌اي جهاني شده است. جامعه ايراني، تبديل به جامعه‌اي نسبتاً مدرن شده كه به دليل تحولات فكري، جهاني ‌شدن، تغيير سبك زندگي، افزايش آگاهي اجتماعي - فرهنگي و تغيير سليقه و ذائقه اجتماعي، سطح مصرف كالاهاي فرهنگي نيز افزايش ‌يافته است. پژوهش حاضر به ارزيابي عوامل مؤثر بر مصـرف كالاهـاي فرهنگـي مورد مطالعه در بازه زماني 1386 الي 1400 پرداخته است و سه محور «فعاليت فرهنگي»، «مصرف فرهنگي» و «تقاضاي فرهنگي» بررسي و سنجش شده است. هدف اصلي مطالعه مصرف كالاهاي فرهنگي در بين ايرانيان در بازه زماني سال‌هاي 1386 تا 1400 با روش فرا‌تحليل است كه از جامعه 39 مطالعات به روش نمونه‌گيري تعمدي (غيراحتمالي)، 24 سند انتخاب‌ شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه بين سبك موسيقايي، سبك زندگي، منابع هويتي، سرمايه فرهنگي، منابع رسانه‌اي، سرمايه اجتماعي و عوامل زمينه‌اي و گرايش به مصرف كالاهاي فرهنگي رابطه معنا‌داري وجود دارد. در مجموع متغيرهاي فوق 40 درصد از تغييرات مصرف كالاهاي فرهنگي را تبيين كرده است.