بررسي و نقد روش كويپرس در ادبيات نظم متقارن و تطبيق آن در سوره اعلي

يكي از نظريات مطرح شده درباره نظم قرآن كريم، نظريه ميشل كويپرس است كه با استفاده از ادبيات نظم متقارن و معكوس رهيافتي نو، به نظم و انسجام قرآن دارد. وي در نظريه خود، به فن تاليف كلام توجه مي كند وديدگاهي كل نگر به قرآن دارد. ايشان متن را به سطوح مختلف تقسيم مي كند، آنگاه اشكال گوناگون تقارن در اين نظريه را با كمك شاخص هاي تاليفي مطرح كرده و به بررسي اشكال تقارن مي‌پردازد.نيز توازي ترادفي، توازي تضادي، توازي تاليفي يا تكاملي، نظم محوري يا تركيب دايره‌اي، نظم معكوس يا تركيب آينه‌اي يا مقابله عكسي از اشكال گوناگون تقارن است كه به كمك شاخص‌هاي تاليفي تجاور، دوتايي بودن، ترادف، تضاد، تشابه، تكرار يا اين‌هماني، تماثل صوتي يا هم‌صدايي، شباهت‌هاي صرفي، ساختار نحوي يكسان براي تحليل و بررسي متن مورد استفاده قرار مي گيرد.در اين مقاله پس از تبيين و توضيح نظريه مذكور، جامعيت و كارايي آن از طريق تطبيق قواعد مورد استناد كويپرس در سوره اعلي مورد بررسي قرار گرفته و مشخص شده است كه اجراي قواعد مورد نظر در اين سوره و تقسيم بندي آيات در سطح فَرع، قِسم و جُزء در تعداد قابل توجهي از آيات تطبيق نمي كند اما در سطح، مَفصَل و مقطع در همه آيات مطابقت دارد.