رابطه باورهاي غير منطقي و پرخاشگري در سازمان (مورد مطالعه: سازمان تبليغات اسلامي خراسان شمالي)

هدف پژوهش، تبيين رابطه باورهاي غيرمنطقي و پرخاشگري مي‌باشد. پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و روش تحقيق، توصيفي از نوع همبستگي مي‌باشد. براي تعيين حجم نمونه، به جهت اينكه تعداد كاركنان 44 نفر مي‌باشند، نمونه‌گيري به روش تمام­شماري انجام شد. ابزار گردآوري داده­ها پرسشنامه است. براي باورهاي غيرمنطقي از پرسشنامه جونز (1968) داراي 100 گويه و براي پرخاشگري از پرسشنامه باس و پري (1992) شامل 29 گويه، استفاده گرديد. تحليل داده‌ها نشان داد كه رگرسيون پيش‌بيني پرخاشگري كاركنان با توجه به مؤلفه‌هاي باورهاي غيرمنطقي (انتظار تأييد از ديگران، انتظار بيش‌ازحد از خود، تمايل به سرزنش كردن، واكنش به ناكامي، بي‌مسئوليتي عاطفي، نگراني زياد توأم با اضطراب، اجتناب از مشكلات، وابستگي به ديگران، درماندگي نسبت به تغيير، كمال‌گرايي) معني‌دار نيست. متغير باورهاي غيرمنطقي درزمينۀ نگراني زياد توأم با اضطراب با ضريب بتاي استاندارد 0.252 مي‌تواند به‌طور مثبت و معني‌داري پرخاشگري كاركنان را پيش‌بيني كند. بر اساس يافته‌هاي پژوهش بين ابعاد باورهاي غيرمنطقي البرت اليس و پرخاشگري رابطه مثبت و معني‌داري مشاهده نشد و متغير باورهاي غيرمنطقي درزمينۀ نگراني زياد توأم با اضطراب مي‌تواند به‌طور مثبت و معناداري پرخاشگري كاركنان را پيش‌بيني كند. با توجه به يافته‌هاي آماري نتيجه‌گيري مي‌شود كه لزوماً باورهاي غيرمنطقي منجر به پرخاشگري نمي‌گردد.