بررسي تأثير فلات‌زدگي سلسله‌مراتبي بر قصد ترك شغل با نقش تعديل‌كننده جنبه تناسب شغل - شاغل

كمبود پرستار و نرخ بالاي ترك شغل آنها، همچنان يكي از مهمترين مسائل سازمانهاي متولي بهداشت و درمان است. يكي ازدلايل مهم آن، سكون و عدم پيشرفت شغلي و حرفه‌اي پرستاران است. بر اين اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير فلات‌زدگيسلسله‌مراتبي بر قصد ترك شغل با نقش تعديل‌كننده جنبه تناسب شغل-شاغل صورت پذيرفت. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي واز نظر روش و ماهيت، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل 1142پرستار رسمي، پيماني و قراردادي بيمارستان امام رضا (ع) مشهد مقدس است. براي تعيين حجم نمونه از فرمول كوكران استفاده شد. بر اين اساس، تعداد 28۲ نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده‌هاي پژوهش از پرسشنامه فلات‌زدگي سلسله‌مراتبي حسين و شيرازي (2018)، پرسشنامه تناسب شغل-شاغل عبدالحميد و همكاران (2017) و قصد ترك شغل ممون و همكاران (2014) استفاده شد. براي سنجش روايي از روايي محتوا و جهت سنجش پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با نرم‌افزار اس پي اس اس انجام گرفت. نتايج پژوهش، بيانگر تأثير مثبت و معنادار فلات‌زدگي سلسله‌مراتبي بر قصد ترك شغل بود. از طرفي، نتايج نشان داد كه جنبه‌هاي تناسب شغل-شاغل، رابطه بين فلات‌زدگي سلسله‌مراتبي و قصد ترك شغل را تعديل نمي‌نمايند.