تأملي انتقادي در باب برنامة درسي بازنگري‌شدة كارشناسي رشتة آموزش زبان انگليسي در سطح قصد و اجرا: پژوهشي سندكاوانه

برنامه‏هاي درسي آن‏ گاه كه به «محك تجربه» و به مدد پياده‏سازي به‌صورت نظام‏مند واكاوي شوند سايه‏روشن‏ها و تنگناهايشان بيش‌ازپيش بر متوليان و برنامه‏ريزان عيان مي‏شود. با درنظرداشتِ اين مهم، پژوهش سندكاوانة كيفي حاضر با هدف آشكارسازي نقاط ضعف احتماليِ برنامة درسي بازنگري‌شدة كارشناسي رشتة آموزش زبان انگليسي (مصوب۱۶ / ۰۴ / ۱۳۹۹)، كه از آغاز سال تحصيلي ۱۴۰۰ به همة مؤسسات آموزش عالي ايران (به غير از دانشگاه فرهنگيان كه برنامة درسي خاص خود را داراست) به‌صورت لازم‏الاجرا ابلاغ شده است، انجام پذيرفت. جستار حاضر در دو سطحِ برنامة درسي قصد شده در قالب سند ابلاغي وزارت عتف به مؤسسات، كه فاقد چينش و سطح‏بندي دروس است، و نيز در سطح برنامة درسي در حال اجرا توسط بخش‏هاي مجري دانشگاهي در قالب آرايش ترمي به بررسي اسناد موجود پرداخت. بررسي سند وزارت نشان داد كه برنامة مزبور، از ‏نظر قصد، واجد كاستي‏هايي نظير تعدّد غيرضروري و بعضاً غيردقيق معادل‏هاي مربوط به مفاهيم يكسان در عناوين دروس، عدم اقبال كافي به واقعيت‏هاي سيال عرصة آموزش زبان انگليسي در كشور و دنيا در قالب نگنجاندن يك سري محتواها و شايستگي‏هاي لازم جهت عملكرد بهينة مدرسان، و نيز عدم توجه به سطح شناختي پاره‏اي از مواد درسي است. همچنين، تأمل دقيق در آرايش ترميِ برنامه‏هاي در حال اجرا در دانشگاه‏هاي مجريِ دوره حكايت از ضعف‏هايي نظير عدم رعايت پيش‏نيازهاي درسي و تقدم و تأخر نامناسب بعضي دروس از حيث زمان و محتوا داشت. هم‏سو با نويافته‏هاي پژوهش، پيشنهادهايي در جهت مرتفع ساختن معايبِ شناسايي‌شده و ارتقاي كيفيت دوره عرضه ‌شده است.