طراحي الگوي تاب‌آوري كسب‌وكارهاي كوچك و متوسط در شرايط بحران

كسب وكارهاي كوچك و متوسط هنگام بحران و چالش هاي محيطي، تاب‌آوري را به عنوان نوعي رفتار با هدف بهبود و انسجام عملكرد، ارايه مي دهند. هدف اين پژوهش ارائه الگويي براي تاب‌آوري كسب‌وكارهاي كوچك و متوسط در شرايط بحران است. در اين پژوهش بيماري همه‌گير كوويد-19 به‌عنوان مصداق شرايط بحران در نظر گرفته شده است. اين مطالعه با رويكرد آميخته انجام گرفته است. بدين منظور در مرحله كيفي جهت گردآوري داده هاي پژوهش از مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته با 36 نفر از خبرگان و متخصصاني كه در اين زمينه حائز تجربه و دانش هستند استفاده شد و در مرحله كمي پرسشنامه تحقيق در بين 269 نفر از صاحب‌نظران توزيع گرديد. تجزيه‌وتحليل داده‌هاي پژوهش با روش تحليل مضمون و مدل سازي معادلات ساختاري انجام گرفت. نتايج پژوهش ظرفيت‌هاي بالقوه براي تاب‌آوري كسب و كارهاي كوچك و متوسط در شرايط بحراني را شناسايي كرد كه دربرگيرنده چهار سطح است: (1) سطح فردي شامل توانمندسازي فردي و پرورش شايستگي‌ها، (2) سطح سازمان شامل جهت‌گيري بازاريابي، جهت‌گيري استراتژيك، آماده‌سازي زيرساخت‌ها، نظام مالي دقيق و مديريت منابع انساني (3) سطح صنعت شامل تعاملات نزديك‌تر با مشتريان، رصد رقبا و مديريت تامين‌كنندگان، (4) سطح نهادي شامل حمايت‌هاي بخش عمومي و ايجاد انجمن‌ها و تشكل‌هاي حامي. الگوي به‌دست‌آمده از اين تحقيق نشان مي‌دهد كه ايجاد ظرفيت‌ها و بسترهاي دروني و بيروني موجب استمرار تاب‌آوري كسب و كارهاي كوچك و متوسط در شرايط بحراني و واكنش سريع جهت تطبيق با نااطميناني‌ها و الزامات نوظهور مي‌شود.