شناسايي مولفه‌هاي ارتقاء توانمندي‌هاي تحقيق و توسعه با رويكرد كيفي در صنايع با فناوري پيچيده

خلق فناوري هاي پيچيده نيازمند واحدهاي تحقيق و توسعه با توانمندي بالا مي‌باشد. اين نياز در صنايعي كه تحت شرايط حاكم امكان انتقال فناوري را ندارند بسيار حياتي مي باشد. هدف از انجام اين پژوهش شناسايي مولفه‌هاي موثر و كليدي در ارتقاي سطح توانمندي تحقيق و توسعه در يكي از صنايع راهبردي با فناوري پيچيده است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از منظر روش، پژوهشي كيفي است كه با راهبرد نظريه داده بنياد انجام شده است. جامعه آماري خبرگان واحدهاي طراحي و تحقيق و توسعه صنعت هسته اي مي باشند. جهت تحليل و شناسايي مولفه ها و ابعاد، از تحليل اكتشافي و نرم افزارAtlas.ti استفاده شده است. براي تحليل نتايج 332 كد باز و 28 مقوله فرعي و 6 مقوله اصلي شناسايي و استخراج گرديد. براساس يافته هاي پژوهش مقوله سازمان‌دهي پويا بالاترين تاكيد را از طرف مصاحبه شوندگان داشته و به ترتيب مديريت باورمند، حكمراني فناوري پيشتاز، نهادهاي ميانجي دانش بنيان، سرمايه اجتماعي سازماني و تجاري سازي محصول بومي از ديگر مولفه هاي شناسايي شده در راستاي ارتقاء توانمندي تحقيق و توسعه در صنعت مورد مطالعه مي باشند. درك و شناخت بهتر از مولفه ها و معيارهاي توانمندساز تحقيق و توسعه و آگاهي از ميزان اهميت هريك از آن ها نسبت به يكديگر، ضمن توسعه مفاهيم نظري در اين حوزه، اين امكان را براي مديران تحقيق و توسعه و نيز تاثيرگذاران در تصميم‌گيري ايجاد مي نمايد تا تصميمات مطلوب تري نسبت به تخصيص مناسب منابع اتخاذ نموده و امكان موفقيت دستيابي به فناوري را افزايش دهند.