ارائه مدل علي ارتقاي تاب آوري جامعه با رويكرد تحليل تم و مدل‌سازي ساختاري- تفسيري در كلان‌شهر تبريز

يكي از مسائل مهمي كه در اكثر روش‌شناسي‌هاي تاب آوري ديده مي شود، ادغام نسبتا ضعيف معيارهاي تاب‌آوري در ابعاد زيرساخت هاي فيزيكي با سيستم‌هاي اجتماعي و اقتصادي است. بر همين اساس، هدف اين مقاله ارائه مدل علي ارتقاي تاب آوري جامعه با رويكرد تحليل تم و مدل سازي ساختاري- تفسيري در كلان شهر تبريز بوده است. اين تحقيق از منظر هدف، كاربردي- توسعه اي بوده و از منظر روش انجام كار آميخته اكتشافي محسوب مي گردد. جامعه آماري اين پژوهش در دو گروه، شامل گروه خبرگان و كليه شهروندان شهر تبريز بوده است. بر اساس اشباع نظري از 12 خبره استفاده شده است. همچنين با توجه به نامحدود بودن جامعه آماري شهروندان، تعداد نمونه بر اساس جامعه هاي نامحدود 384 نفر تعيين گرديده است. براي جمع آوري داده ها از دو پرسشنامه استفاده‌شده كه پس از تعيين روايي و پايايي در بين اعضاي نمونه آماري پژوهش توزيع شده است. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل تم، تحليل عاملي تأييدي و مدل سازي ساختاري- تفسيري استفاده شده است. يافته هاي پژوهش در بخش تحليل تم نشان مي دهد كه مؤلفه‌هاي مدل علي ارتقاي تاب‌آوري جامعه در كلان شهر تبريز در هشت تم اصلي و سي و سه تم فرعي دسته بندي مي گردد. همچنين مقادير برازش مدل مدل هاي تأييدي و بارهاي عاملي آن ها نشان دهنده مناسب بودن دسته بندي تم هاي فرعي بر اساس تم هاي اصلي و تأييد تم هاي اصلي بر اساس داده هاي نمونه اي بوده است. نتايج مدل سازي ساختاري- تفسيري نيز نشان مي دهد كه عوامل اقتصادي تأثرگذارترين مولفه مدل ارتقاي تاب آوري و ظرفيت يادگيري، تأثيرپذيرترين مولفه مدل ارتقاي تاب آوري در كلان شهر تبريز بوده است.