تعيين تغييرات رژيم‌هاي خشك و مرطوب بارش ماهانه با استفاده از شاخص انگوت در استان اردبيل

خشكسالي يكي از عوامل اصلي بي‌نظمي در بيلان آبي، كاهش محصول، كاهش مصرف آب و نيز منشأ بسياري از مشكلات اقتصادي است. مقدار بارندگي از مهم‌ترين متغيرهاي اقليمي كه داراي تغييرات زماني و مكاني زيادي بوده و در ارتباط با تغيير اقليم بر منابع آب يك منطقه نيز به‌طور جدي تأثيرگذار است. شاخص انگوت يك شاخص براي تعيين سيكل اقليمي بارندگي‌ها و نسبت بين مقادير متوسط چندساله‌ بارش‌ها در دوره‌هاي خشك و مرطوب است كه تغييرات اقليمي بارش ماهانه را براي تعيين دوره‌هاي باراني و خشك مشخص مي‌نمايد. هدف تحقيق حاضر، ارزيابي و محاسبه شاخص انگوت در تحليل دوره‌هاي خشك و مرطوب بارندگي در مقياس ماهانه، در 30 ايستگاه باران‌سنجي استان اردبيل است. شاخص انگوت بر اساس نسبت مقادير متوسط روزانه‌ بارش در يك ماه و مقادير متوسط روزانه بارش در يك سال محاسبه شد و در ادامه بر اساس مقادير شاخص مذكور،ماه‌هاي خشك و مرطوب مشخص شد. ايستگاه‌هاي گلي و سئين به‌ترتيب بيش‌ترين و كم‌ترين دامنه‌ پراكندگي آمار بارش به خود اختصاص داده‌اند. مقدار شاخص انگوت در ماه‌هاي اسفند، فروردين، ارديبهشت و آبان بيش‌تر از واحد است و جزو ماه‌هاي مرطوب محسوب مي‌شود. در مقابل ماه‌هاي تير، مرداد، شهريور، مهر و دي در اكثر ايستگاه‌ها پايين‌تر از واحد مي‌باشد و در محدوده‌ ماه‌هاي خيلي خشك قرار مي‌گيرند. هم‌چنين ماه‌هاي آذر، بهمن و خرداد جزو ماه‌هاي خشك محسوب مي‌گردند.