شناسايي و ارزيابي ريسك خطرات موجود در منازل شهر يزد براي كودكان زير 7 سال

مقدمه: حوادث خانگي به معناي سوانحي است كه در خانه يا محيط اطراف آن روي مي دهد و دليل اصلي مرگ و مير و معلوليت افراد بخصوص كودكان مي باشد. ارزيابي ريسك يك روش سازمان يافته جهت شناسايي، پيش بيني و تقليل ريسك به يك سطح قابل قبول است. بنابراين هدف ما در اين مطالعه، شناسايي و ارزيابي خطرات خانگي موجود در منازل شهر يزد براي كودكان زير 7 سال مي باشد. روش‌‌بررسي: در اين مطالعه توصيفي– تحليلي، تعداد 322 خانوار يزدي به روش خوشه اي از مناطق مختلف شهر انتخاب شدند. داده هاي مورد نظر با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته كه روايي و پايايي آن توسط متخصصين سنجيده شد، جمع آوري شد (0.764=α). پس از تكميل پرسشنامه ها، اطلاعات جمع آوري شده در نرم افزار SPSS نسخه 20 وارد شده و با در نظر گرفتن سطح اطمينان 95 درصد آزمون هاي توصيفي، ANOVA و T-TEST مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: بيشترين جراحات ايجاد شده توسط خطرات به ترتيب بريدگي، شكستگي/در رفتگي و كوفتگي با فراواني 17درصد، 14.8 درصد و 9.6 است. بيشترين كد ارزيابي ريسك متعلق به ريسك هاي جزئي با فراواني 39.76 درصد مي باشد و كمترين فراواني براي ريسك هاي بحراني (3.17 درصد) مي باشد. بين اكثر خطرات موجود در منازل با مناطق شهر يزد و نوع ساختمان ارتباط معني داري وجود داشت (p-value 0.05). نتيجه‌‌گيري: يافته هاي پژوهش حاضر اهميت ارزيابي ريسك به روش كد ارزيابي ريسك را نشان مي دهد كه با استفاده از آن مي توان به شناسايي و تعيين ريسك نسبي خطرات براي هر بخش منزل پرداخت و براساس اولويت به ارائه راه كارهاي پيشگيري كننده و تدوين دستورالعمل هاي تخصصي ايمني اقدام نمود. همچنين با استفاده از آموزش و سياست گذاري هاي مناسب براي نظارت بر رعايت و اجراي كامل الزامات قانوني در ساختمان سازي حوادث خانگي و عوارض ناشي از آن را كاهش داده و سبب ارتقاي فرهنگ ايمني و كيفيت زندگي خانواده ها شد.