شناسايي مؤلفه‌هاي نگرش بوروكراسي‌هراسي در مراكز آموزشي‌درماني استان قم (با رويكرد تحقيق كيفي)

زمينه و هدف: پژوهش‌هاي مديريت در حوزه‌هاي مختلف ازجمله بهداشت و درمان به‌دنبال آن هستند كه با استفاده از خدمات مطلوب‌تر به اعتماد بيشتر شهروندان دست يابند. علي‌رغم عموميت اين ديدگاه، بوروكراسي‌هراسي به‌عنوان نگرشي جديد در حوزه رفتار٬ اين پژوهش‌ها را مورد تشكيك قرار داده است و ابعاد جديدي را ارائه مي‌دهد. بنابراين مطالعه حاضر با هدف شناسايي مؤلفه‌هاي نگرش بوروكراسي‌هراسي در مراكز آموزشي‌درماني استان قم انجام شد. روش بررسي: در اين پژوهش٬ از روش كيفي و براي تجزيه‌وتحليل آن از تكنيك تحليل مضموني استفاده شد. جامعه آماري پژوهش٬ مراجعين مراكز آموزشي‌درماني دولتي استان قم است. در اين راستا٬ با 190 نفر از مراجعين مصاحبه شد و پس از آن٬ متون مصاحبه در 3 مرحله كدگذاري توصيفي، كدگذاري تفسيري و مضامين فراگير تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌ها: اين تجزيه‌وتحليل منجر به شكل‌گيري 131 كد توصيفي، 50 كد تفسيري و 10 مضمون فراگير شد. يافته‌ها نشان دادند تجربيات مستقيم، شخصيت فرد، الگو و سرمشق، نظام سياسي حاكم بر بوروكراسي دولتي، سرمايه اجتماعي، كژكاركردهاي بوروكراسي، ويژگي‌هاي باطني بخش دولتي، مادي‌گرايي، ارزش‌هاي اخلاقي و عدالت اجتماعي نگرش بوروكراسي‌هراسي را تشكيل مي‌دهند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد افراد داراي نگرش بوروكراسي‌هراسي به‌وضوح داراي نگاهي بدبينانه هستند. بنابراين رضايت از خدمات دريافتي بخش دولتي٬ الزاماً منجر به اعتماد نسبت به بدنه اجرايي دولت نمي‌شود. برخي شهروندان٬ دائماً در معرض تبليغات منفي نسبت به مراكز آموزشي‌درماني دولتي قرار دارند، بنابراين نگرش آن‌ها نسبت به اين مراكز منفي و داراي سوگيري است.