تأثير عصاره دانه خربزه بر رونويسي فاكتور نكروزدهنده-كاپا بي و ميلوپراكسيداز در بافت كبدي موش مسموم شده با اتيلن گليكول

زمينه و هدف: كبد در معرض مسموميت ناشي از تركيبات شيميايي مختلف قرار دارد. با توجه به اثرات آنتي اكسيداني موجود در دانه خربزه و همين طور نقش NF-κB و ميلوپراكسيداز (MPO) در بروز التهاب ناشي از استرس اكسيداتيو، در مطالعه حاضر تاثير عصاره هيدروالكلي دانه خربزه بر ميزان رونويسي از ژن‌هاي كدكننده NF-κB و MPO در موش‌هاي مسموم شده با اتيلن گليكول با روش real-time PCR مورد ارزيابي قرارگرفت. روش بررسي: : تعداد 30 سر رت بصورت تصادفي در 5 گروه سالم، كنترل مسموم (اتيلن گليكول 0.75 درصد) و تجربي (اتيلن گليكول 0.75 درصد و غلظت هاي 150، 300 و 500 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن عصاره) تقسيم شده و به مدت 38 روز تيمار شدند. سپس بافت كبدي رت ها خارج شده و ميزان رونويسي از ژن هاي NF-κB و MPO با روش real-time PCR بررسي شد. يافته‌ها: ميزان رونويسي از ژن كدكننده NF-κB و MPO در كبد موش هاي گروه كنترل مسموم نسبت به موش هاي گروه سالم افزايش معني‌داري داشت. تيمار با عصاره هيدرواتانلي دانه خربزه در غلظت هاي 300 و 600 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن موجب كاهش معني دار رونويسي از ژن كدكننده NF-κB در گروه هاي تجربي شد. تيمار عصاره هيدرواتانلي دانه خربزه در غلظت هاي 150، 300 و 600 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن موجب كاهش معني دار رونويسي از ژن MPO در گروه هاي تجربي در مقايسه با گروه كنترل مسموم شد. نتيجه‌گيري: كاهش سطح MPO و NF-κB نشان دهنده تاثير درماني عصاره دانه خربزه بر آسيب كبدي است.