تأثير به‌كارگيري الگوي خودمراقبتي اورم بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي: يك مطالعه مروري سيستماتيك

زمينه و هدف: نارسايي قلبي باعث افت كيفيت زندگي مبتلايان مي‌شود. خودمراقبتي، برآيندهاي مطلوبي را در تأمين، حفظ و ارتقا سلامتي افراد درپي دارد و مدل اورم از مدل‌هايي است كه بيمار را در مراقبت مشاركت مي دهد و بر خودمراقبتي تأكيد مي‌كند. هدف اين مطالعه، مروري بر مطالعات مختلف است كه از مدل خودمراقبتي اورم براي ارزيابي كيفيت زندگي بيماران نارسايي قلبي استفاده شده است. روش بررسي: مطالعه حاضر، مرور نظام‌مند بوده كه از ابتداي آبان تا اخر آذر سال 1400 با جست‌وجوي مقالات به 2 زبان فارسي و انگليسي در پايگاه‌هاي اطلاعاتي ساينس دايركت، مگيران، ايران‌مدكس، پايگاه مركز اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي، پابمد، اسكوپوس، كوكران، گوگل‌اسكولار بدون محدوديت زماني انجام شد. براي جست‌وجو از كليدواژه‌هاي اورم، خودمراقبتي، نارسايي قلبي، كيفيت زندگي در منابع فارسي و از كليدواژگاني چون heart failure, self-care, Oremو quality of life در منابع انگليسي و استفاده از عملگرهاي AND و OR انجام شد. براي بررسي كيفيت مقالات از ابزارهاي CASP استفاده شد. درنهايت از 865837 مقاله يافت‌شده، 12 مقاله بررسي شدند. يافته‌ها: كيفيت زندگي مبتلايان به نارسايي قلبي با به‌كارگيري الگوي خودمراقبتي اورم در سطح متوسط بود. كيفيت زندگي با اطلاعات سن، جنسيت، تعداد فرزندان، سطح تحصيلات دانشگاهي، شغل، سكونت در منطقه شهري، كسر تخليه، طول مدت اقامت در بيمارستان، سرگرمي‌هاي تفريحي، رفتارهاي خودمراقبتي، آموزش خودمراقبتي، مديريت، اعتمادبه‌نفس، ظرفيت عملكردي بهتر و بيماري‌هاي زمين‌هاي، كوموربيديتي، افسردگي، اضطراب و تيپ شخصيتي D ارتباط داشت. نتيجه‌گيري: باتوجه‌به تأثير مثبت به‌كارگيري الگوي خودمراقبتي اورم در افزايش كيفيت زندگي مبتلايان به نارسايي قلبي، توصيه مي‌شود ارائه‌دهندگان مراقبت بهداشتي با اجراي برنامه خودمراقبتي براساس نظريه اورم، باعث بهبود كيفيت زندگي بيماران شوند.