بررسي مقايسه‌اي ميزان اضطراب ناشي از ابتلا به كرونا در كادر درماني و غيردرماني بيمارستان‌هاي منتخب در خرم‌آباد

زمينه و هدف: اخيراً همه‌گيري بيماري كوويد-19 منجر به ايجاد استرس و اضطراب زيادي در سراسر جهان شده است. مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان اضطراب ناشي از ابتلا به كرونا در كادر درماني در مقايسه با كادر غيردرماني بيمارستان‌هاي منتخب در خرم‌آباد انجام شد. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع تحليلي‌مقطعي بود كه بر روي 150 نفر از كادر درماني و150 نفر كادر غيردرماني شاغل در بيمارستان‌هاي شهداي عشاير و شهيد رحيمي در خرم‌آباد در سال 1400 (هم‌زمان با شيوع موج چهارم و پنجم كرونا) انجام شد. نمونه‌گيري در اين مطالعه به‌صورت سرشماري انجام شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسش‌نامه اطلاعات جمعيت‌شناختي و مقياس اضطراب ويروس كرونا بودند. داده‌ها پس از جمع‌آوري در نسخه 22 نرم‌افزار SPSS، با استفاده از تحليل واريانس يك‌طرفه، آزمون كاي‌اسكوئر، و آزمون تي‌تست مستقل تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين نمره كل اضطراب براي كادر درماني برابر با 9.31±0.188 و براي كادر غيردرماني برابر با 9.10±0.188, به‌دست آمد، اما ازنظر آماري اين اختلاف معنادار گزارش نشد (0.459=P). نمرات ابعاد اضطراب (علائم رواني و جسماني) نيز نشان‌دهنده مقدار بالاي اضطراب ناشي از كرونا در بين كادر درماني در مقايسه با كادر غيردرماني بود، اما تفاوت آماري ازنظر بعد رواني (0.426=P) و جسماني (0.617=P) بين 2 گروه وجود نداشت. ازنظر سن، جنسيت، سطح تحصيلات، وضعيت تأهل، سابقه واكسيناسيون، سابقه قبلي ابتلا به كرونا، بيمارستان محل كار و نوع استخدام تفاوت معناداري در اضطراب نه در بين كادر درماني و نه در بين كادر غيردرماني يافت نشد (0.05 P). نتيجه‌گيري: ازنظر ميزان اضطراب ناشي از كرونا، تفاوتي بين كادر درماني و غيردرماني در بيمارستان‌هاي منتخب خرم‌آباد وجود ندارد. با درنظر گرفتن اهميت سلامت روان در هر 2 گروه، توصيه مي‌شود اقدامات ويژه‌اي به‌ منظور كاهش اضطراب آن‌ها انجام شود.