تحليلي بر نقش محمدبن عثمان در سامان دهي شيعيان امامي در غيبت صغرا

«محمدبن عثمان» دومين وكيل و از اركان وكلاي چهارگانه در غيبت صغرا و واسطه ميان امام مهدي(عج) با شيعيان در اين دوره بوده است. پژوهش حاضر به‌‌دنبال پاسخ به اين سئوال است كه محمدبن عثمان در مواجهه با مشكلات اماميه در غيبت صغرا چه اندازه و چگونه اثر گذار بوده است؛ دوراني كه اماميه از طرفي نخستين بار با بحران دوره غيبت امام خود و از سوي ديگر، با انواع مشكلات اجتماعي مواجهه بوده؛ به‌‌طوري كه از هر سو كيان اماميه مورد تهاجم بوده است. مقاله پيش‌‌رو با روش كتابخانه‌‌اي و تحليل داده‌‌هاي تاريخي به بررسي زندگي محمدبن عثمان در اين دوره توجه دارد و اين مهم تبيين شده است كه محمدبن عثمان با ارتباط مستمر با امام مهدي(عج)، رفتاري متناسب با شئون مختلف اماميه داشته كه يكي از مهم‌‌ترين مؤلفه‌هاي آن در زمينه سازمان وكالت بوده است. وي در گرفتن نامه‌‌ها و وجوهات شرعي از شيعيان و رساندن آن‌ها به امام و هزينه كرد آن به دستور امام و برخورد با مدعيان وكالت و برخي از وكلاي متمرد نقش ويژه‌‌اي داشته است.