«وسيلةُ‌الشِّفاء» كتابي ديگر از محمّدصالح رضوي (با مروري بر احوال و آثار وي)

محمّدصالح رضوي(زنده در 1104 ق) فرزند ميرزا محمّدباقر متولّي و برادر مير شاه تقي‌الدين محمّد متولّي است. از وي چهار مجموعۀ شعر به نام‌هاي جواهرالخيال، دقايق‌الخيال، معارج‌الخيال(هر سه، رباعي‌نامه) و لطايف‌الخيال(برگزيدۀ غزل‌هاي شاعران عهد صفوي) بازمانده و شناخته شده است. امّا محمّدصالح كتابي ديگر نيز دارد كه تا كنون جزو آثار او شمرده نشده است. علّت اين امر، آميختگي نام و شرح احوال وي با ميرزا (ابو)صالح رضوي صدرالممالك(فوت: 1090 ق) است كه فرزند ميرزا محسن نوّاب رضوي و نوادۀ دختريِ شاه عباس اوّل بوده و به توليت آستان قدس اشتغال داشته و مدرسۀ صالحيۀ نوّاب و ايوان مصلّي در مشهد مقدّس به امر وي ساخته شده است. در اين مقاله ضمن اشاره به آميختگي نام و شرح حال اين دو، كتاب «وسيلةُ‌الشِّفاء» محمّدصالح رضوي و نسخه‌هاي آن را معرّفي مي‌كنيم.