حكومت‌ها و گفتمان ديواركشي مرز: چالش‌ها و پيامدها

ساخت ديوار در ميان جوامع انساني پديده اي رايج محسوب مي شود و نمي توان آن را امري بي سابقه دانست. وقتي ديواري احداث مي شود، در هر مقياس و هر سطحي كه مي خواهد باشد ـ سطح حكومتي، سطح فردي، سطح اجتماعي ـ حاوي نوعي پيام است. پيام جداسازي «ما» از «آنها»، «خود» از «ديگري»، «مطلوب» از «نامطلوب»، پيام ايجاد مرز و حصاركشي متعلقات و دارايي ها. كشورهاي جهان به ميزان بي سابقه اي در حال تقويت مرزهاي بين المللي خود هستند. اين ديوارها مصنوعات عصر جديد در روابط بين الملل و مفهوم تازه اي از ايدۀ مرز هستند. اين مقاله ديوار را پديده اي جهاني مي داند؛ پديده اي كه اساساً به دليل احساس ناامني حكومت در دنياي جهاني شده در حال گسترش و توسعه است. همراه با گفتمان ديواركشي الزامات جديد امنيتي در مرزهاي جغرافيايي كشورها در حال پديدار شدن است. پرسش پژوهش حاضر اين است كه آيا گفتمان ديواركشي و حصاركشي مرز مي تواند منجر به افزايش امنيت شود؟ و اينكه گفتمان ديواركشي و حصاركشي چه چالش هايي براي حكومت، نهادها و مهاجران به همراه خواهد داشت. فرض پژوهش حاضر بر اين است كه الزامات جديد امنيتي مي تواند روابط كشورها با همسايگان و نوع برخورد با مهاجران و اتباع ساير كشورها را دچار دگرگوني فزاينده كند. در اين پژوهش تلاش مي شود با رويكردي نظري و مفهومي، به ابعاد مختلف گفتمان ديواركشي و حصاركشي پرداخته و پيامدهاي سياسي ـ جغرافيايي آن مورد تجزيه و تحليل قرار بگيرد.