بازساخت فرديت: بازنمايي فضايي و گفتمان ذهني-جغرافيايي در رمان نوه آمريكايي به قلم انعام كجه جي

بي ترديد در ادبيات مهاجرت، ارتباط بين فرديت و جغرافيا انكارناپذير است. فرد مهاجر همواره در چالش سرزمين مادري/ سرزمين بيگانه، خودي/ ديگري و بودن/شدن است. دليل اين سردرگمي تاثير جغرافيا بر بازنمايي و بازساخت فرديت مي‌باشد. وطن به مثابه سرزمين مادري و زادگاه در ذهن فرد مهاجر مفهوم ثابتي ازهويت فردي ايجاد مي‌كند كه بايد حفظ شود. انعام كجه جي ، روزنامه‌نگار و رمان‌ نويس عراقي (1952)، در رمان نوه آمريكايي با روايت زندگي زن جواني به نام زينا به زيبايي چالش‌ها و تاثيرات وطن بر ذهن فرد مهاجر، و ساخت فضاي سوم/ جغرافياي ذهني و استعماري شدن فرد مهاجر را به تصوير كشيده است. چهارچوب نظري اين تحقيق بر نظريات هنري لوفور، جامعه شناس و فيلسوف فرانسوي متولد 1901، استوار است؛ او با معرفي سه فضاي شخصي ، عمومي و ذهني نوع جديدي از اعمال قدرت را نشان مي‌دهد كه درنتيجه آن، فضا محصول اجتماعي است وهمواره در فرآيند بازتوليد قرار مي‌گيرد؛ در مناسبات اجتماعي نفوذ و از طريق آن تداوم پيدا مي‌كند. اين مقاله نشان مي‌دهد كه فرد مهاجر در رويارويي با سرزمين بيگانه نياز به تغيير در بازنمايي فردي خود احساس مي‌كند تا بتواند با محيط جديد همسو شود و درفضاي عمومي سرزمين مقصد حس ديگري بودن خود را كمرنگ كند. اين چالش بين وطن و سرزمين بيگانه گهگاه فرد مهاجر را مجبور به خلق جغرافيايي خيالي و ذهني مي‌كند تا در آنجا آزادانه خود را به تصوير بكشد.