بررسي علل بازنشستگي پيش از موعد در بازنشستگان دانشگاه علوم پزشكي يزد

مقدمه و هدف: يكي از چالش‌هايي كه امروزه سازمان‌ها با آن روبرو هستند، مسئله حفظ كاركنان است. در اين ميان پرداختن به علل بازنشستگي زودهنگام در بين كاركنان بخش سلامت از اهميت دوچنداني برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسي علل بازنشستگي پيش از موعد در بازنشستگان دانشگاه علوم پزشكي يزد انجام شد.مواد و روش‌ها: پژوهش توصيفي حاضر بر روي كليه افراد با بازنشستگي پيش از موعد در دانشگاه علوم پزشكي يزد بين سال‌هاي 1395 تا 1398 انجام شد. گردآوري اطلاعات از طريق بررسي پرونده پرسنلي، سامانه بازنشستگي و مصاحبه با افراد انجام شد. توصيف داده‌ها با استفاده از آماره‌هاي توصيفي و نرم‌افزار SPSS ويرايش 21 انجام گرفت.نتايج: ميانگين سال‌هاي از دست رفته خدمتي 3.7 سال بود. در مجموع بيش از 528 سال خدمتي از دست رفته وجود داشت. اكثريت بازنشستگان در پست‌هاي خدماتي و بهياري (47.1 درصد) و در مراكز بيمارستاني (45 درصد) و بهداشتي (42.9 درصد) شاغل بودند. بررسي علل بازنشستگي زودهنگام نشان مي‌دهد بيشترين علل بازنشستگي مربوط به خسته كننده بودن محيط كار (55.7 درصد)، مشكلات جسمي و بيماري‌هاي زمينه‌اي (40.7 درصد) و كمبود حمايت از سوي مسئولين (24.3 درصد) بوده است.نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج، حمايت چندجانبه در سازمان، ارتقاء پاداش‌ها و مزاياي اقتصادي، ايجاد روحيه در افراد سازمان، رعايت اصول بهداشتي رواني، كاهش اضطراب و ايجاد اميد و افزايش ميزان مشاركت كاركنان در فرآيند تصميم‌گيري مي‌تواند بر كاهش بازنشستگي پيش از موعد مؤثر باشد.