مقايسه اثربخشي و ماندگاري درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و برنامه زماني پارادوكسي بر تاب‌آوري پرستاران بخش اورژانس

مقدمه و هدف: با توجه به مشكلات شغل پرستاري يافتن بهترين روش جهت بهبود تاب آوري پرستاران اهميت زيادي دارد. هدف از انجام تحقيق حاضر مقايسه اثربخشي و ماندگاري درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و برنامه زماني پارادوكسي بر تاب‌آوري پرستاران بخش اورژانس بود.مواد و روش‌ها: براي انجام تحقيق شبه تجربي حاضر كه با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل و مرحله‌ي پيگيري انجام شد از بين پرستاران شاغل در بخش هاي اورژانس 5 بيمارستان شهر اصفهان در شش‌ماهه دوم سال 1399 تعداد 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب و بطور تصادفي به سه گروه 15 نفري درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، درمان برنامه زماني پارادوكسي و كنترل تقسيم شدند. افراد گروه آزمايش درمان پذيرش و تعهد در 8 جلسه و گروه درمان برنامه زماني پارادوكسي در 6 جلسه 90 دقيقه اي شركت كردند؛ اما براي گروه كنترل، مداخله‌‌‌‌اي صورت نگرفت. شركت‌كنندگان در سه مرحله مقياس تاب‌آوري توسط كانر و ديوديسون (2003) را تكميل كردند. داده‌‌هاي پژوهش با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر در نرم‌افزار SPSS-26 تحليل شد.نتايج: نتايج نشان داد بين نمره تاب‌آوري در سه مرحله اندازه گيري پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري تفاوت معني داري وجود دارد. همچنين مشخص شد بين نمرات دو گروه آزمايش با گروه كنترل تفاوت معناداري وجود دارد اما بين نمرات دو گروه آزمايش تفاوت معناداري وجود ندارد.نتيجه گيري: با توجه به نتايج توصيه مي شود مسئولين جهت بهبود تاب آوري پرستاران از اين دو نوع برنامه درماني زير نظر متخصص استفاده كنند.