تاثير تحولات ريزساختاري بر خواص خوردگي فولاد زنگ نزن آستنيتي 310s پس از عمليات ترمومكانيكي

مقدمه: در اين پژوهش تحولات ريزساختاري و تاثير آن بر خواص خوردگي فولاد زنگ نزن آستنيتي 310s طي عمليات ترمومكانيكي بررسي شد. روش: فرايند نورد سرد به ميزان 90 درصد كاهش در ضخامت انجام پذيرفت. سپس نمونه‌ها در دماهاي 750، 850، 950 و 1050 درجه سانتي‌گراد به مدت 10 دقيقه آنيل شدند. به كمك ميكروسكوپ نوري ريزساختار نمونه‌ها مورد بررسي قرار گرفت. جهت بررسي خواص خوردگي نمونه‌ها از آزمون‌هاي طيف‌سنجي امپدانس الكتروشيميايي و پلاريزاسيون پتانسيوديناميك در محلول سديم كلريد 3/5 درصد وزني استفاده گرديد.يافته‌ها و نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه فرايند نورد سرد موجب كاهش اندازه دانه و تبديل فاز آستنيت به مارتنزيت αʹ ناشي از كرنش مي‌شود. در ادامه در اثر عمليات آنيل استحاله برگشتي مارتنزيت αʹ به آستنيت اتفاق مي‌افتد. افزايش دماي آنيل نيز موجب رشد دانه و افزايش متوسط اندازه دانه مي‌شود. كاهش اندازه دانه در اثر فرايند نورد سرد موجب افزايش مقاومت به خوردگي مي‌شود. همچنين مقاومت به خوردگي در اثر آنيل نمونه در دماي 750 درجه سانتي‌گراد افزايش پيدا كرده و مقدار آن نسبت به نمونه بدون آنيل از 26800 به to 38950 Ω.cm^2 مي‌رسد. انجام استحاله برگشتي از عوامل اصلي اين افزايش در مقاومت به خوردگي مي‌باشد. درحالي كه افزايش دماي آنيل رشد دانه و كاهش تدريجي مقاومت به خوردگي را به دنبال دارد. به گونه‌اي كه مقدار مقاومت به خوردگي در نمونه آنيل شده در دماي 1050 درجه سانتي‌گراد به 5400 Ω.cm^2 كاهش مي-يابد.