جايگاه و نقش كتاب در تاريخ مناسبات ايران و كانادا (1357 – 1339 / 1978 – 1960)

يكي از موضوعاتي كه در تاريخِ تقريباً هفتاد ساله برقراري روابط رسمي ميان ايران و كانادا (از سال 1956/1335) توجه را جلب مي‌كند، جايگاه و نقش كتاب و مسائل مرتبط با آن در مناسبات دو كشور است. براساس اسناد موجود، ارسال كتاب از ايران به كانادا توسط نهادهاي رسمي و دولتي و تأليف كتاب درباره ايران (در كانادا) با همكاري و حمايت دولت ايران، مهم‌ترين نمادهاي اين عرصه از پيوند ميان دو كشور است. اين قضيه، جداي از جابه‌جايي كتاب به صورت فردي يا تجاري و نيز پژوهش‌هاي فردي و خارج از چهارچوب مناسبات ديپلماتيك ميان دو كشور است. در نوشتار پيش رو به روش توصيفي ـ تحليلي و با تكيه بر اسناد آرشيوي، جايگاه و نقش كتاب در چهارچوب روابط رسمي دو كشور در يك دوره كمتر از بيست سال يعني، از سال 1339 تا 1357 بررسي شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه در اين دوره نسبتاً كوتاه، توجه به كتاب در مناسبات سياسي ـ فرهنگي دو كشور، اهميت قابل‌توجه و روندي روبه گسترش داشته است. از اين رهگذر، آثار مهمي در زمينه تاريخ و فرهنگ ايران تأليف شده‌ و به چاپ رسيده‌ و آشنايي با ايران و زبان فارسي در كانادا گسترش يافته است.