تحليل و بررسي غلوِ ابوسمينه؛ از راويان احاديث مهدوي و اعتبار يا بي اعتباري رواياتش

باورداشت مهدوي از اساسي‌ترين معارف اسلامي است. در سند احاديث مهدوي، راوياني وجود دارند كه غالي معرفي شده‌اند و اثبات غلو ايشان، يكي از عواملي است كه اعتبار احاديث در اين عرصه را تهديد مي‌كند. اما طبق فرمايش حضرات معصوم(ع) ذكر فضايل، غلو محسوب نمي‌شود؛ همچنين غلو در فضايل به‌صورت مسئله‌اي نسبي درآمده و چه بسا كه در كتاب‌هاي رجالي، گروهي از راويان، غالي يا متهم به غلو معرفي شده‌اند، درحالي‌كه با بررسي رواياتِ موجودِ آنان در كتب و تفاسير روايي درمي‌يابيم كه هيچ باوري كه نشانگر غلو باشد، نداشته‌اند. ابوسمينه از جمله اين راويان است كه از راويان پرشمار احاديث بوده و راوياني ثقه احاديثي بسيار از او نقل كرده‌اند. همچنين روايات مهدويِ موجودِ وي در تفاسير روايي شيعه عاري از غلو است. در اين ميان كلام شيخ طوسي مبني بر استثناي روايات مشتمل بر غلوِ او توسط محدثان، در كنارِ سابقۀ رجاليان متقدم شيعه در روي برنتافتن از تمام احاديث يك راوي با وجود ضعيف انگاشتن او، مؤيدي بر پذيرفتن اعتبار احاديث مهدويِ او بنا بر مستنداتِ موجود در تفاسير روايي شيعه است.